Architektura muzyką przestrzeni – fotorelacja z wernisażu
Wystawa ukazuje relacje między dźwiękiem a przestrzenią architektoniczną pięciu wybitnych sal koncertowych Europy. Towarzyszy jej projekt artystyczny, który powstał w hołdzie dla filharmonii w Szczecinie.
W 2015 roku budynek Filharmonii im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie autorstwa Estudio Barozzi Veiga uhonorowany został europejską nagrodą im. Miesa van der Rohe. Stało się to inspiracją dla dyrekcji Filharmonii do stworzenia dedykowanej architekturze wystawy.
Jak architektura wpływa na muzykę, a muzyka na architekturę? Czy nawzajem się stymulują? Czy można przełożyć architekturę na dźwięk, a dźwięk wyrazić poprzez architektoniczną formę? Aby przybliżyć się do odpowiedzi na te pytania, postanowiliśmy zbadać relacje architektury i muzyki na przykładzie pięciu niezwykłych sal koncertowych Europy, zrealizowanych w ostatnich latach: Filhar- monii im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie (2014), Norweskiej Narodowej Opery i Baletu w Oslo (2008), sali koncertowej w Blaibach (2014), sali koncertowej i centrum konferencyjnego Harpa w Reykjavíku (2011) oraz sali koncertowej Casa da Música w Porto (2005).
Te wielokrotnie nagradzane, wyjątkowe budynki poddane zostaną jednocześnie architektonicznej, jak i artystycznej interpretacji, w poszukiwaniu fenomenu ich unikalności. Krajobraz, klimat, bezpośrednie otoczenie, historia miejsca, kraj, w którym dzieło powstało, a także publiczność, ruch, osobiste doświadczenia twórców, wykonawców, użytkowników – te i wiele innych czynników wpływają nie tylko na formę, na kształt architektury, ale przede wszystkim wyraz, czy wręcz ducha obiektu – jestem bowiem głęboko przekonana, że wybitne dzieło architektury emanuje swego rodzaju aurą, wymykającą się zwykłemu ludzkiemu doświadczeniu.
Dlatego projekt Architektura muzyką przestrzeni przebiegać będzie dwutorowo – z jednej strony w formie fotograficznej i przestrzennej dokumentacji dzieła architektury, z drugiej jako działania artystyczne zmierzające do ujawnienia jego transcendentnego fenomenu („thought forms”) i stworzenia / odkrycia wypływającego z natury miejsca, unikalnego dźwięku dla budynku. Trwałość architektury (w postaci zdjęć obiektów) zestawiona zostanie z ulotnością głosu i jego przestrzennego zobrazowania (dźwięk + obraz).
Architektoniczną analizę pięciu wybitnych sal koncertowych Europy przedstawi jeden z najbardziej znanych polskich architektów –Robert Konieczny, twórca przyległego do Filharmonii w Szczecinie, zaliczanego do najlepszych przestrzeni publicznych w Europie Centrum Dialogu Przełomy; a unikalne brzmienia Filharmonii i jej transcendentny obraz ujawni artystka Katarzyna Krakowiak, wielokrotnie nagradzana za prace z dziedziny rzeźby, architektury i dźwięku. Powstałe / odkryte brzmienia pozostaną wyłączną własnością Filharmonii i traktowane być mogą jako dźwięki zapraszające publiczność na salę koncertową, czy poprzedzające szczególne wydarzenie.
Ewa P. Porębska/Kurator wystawy
