Zieleń jako treść architektury – o SZUCHA Premium Offices Jerzy S. Majewski

W założeniu Bolesława Stelmacha nowy biurowiec w alei Szucha miał stanowić syntezę kultury i natury. Już, gdy architekt oglądał teren inwestycji po raz pierwszy, nie miał wątpliwości, iż największą wartością parceli jest zabytkowa, XIX-wieczna willa z ogrodem, notabene ostatnim istniejącym jeszcze po nieparzystej stronie ulicy. Dodajmy, ogrodem nigdy wcześniej nieudostępnianym mieszkańcom. Wydaje się, że projektant osiągnął swój cel. Dziś nowy obiekt otacza zabytek z dwóch stron, stanowiąc dla niego doskonałą oprawę i zasłaniając przy okazji szpetne ściany szczytowe sąsiedniej kamienicy. Z jednej strony mamy prostą, logiczną architekturę, dobrze wpisaną w krajobraz kulturowy tej części warszawskiego śródmieścia, z drugiej znakomicie zakomponowaną zieloną przestrzeń, która znajduje kontynuację we wnętrzach budynku i na jego dachu. Architekt namówił bowiem inwestora, by kosztem powierzchni kilkuset metrów kwadratowych skrzydło biurowca od strony ogrodu obniżyć do wysokości historycznego obiektu i założyć na dachach niższej części taras dla pracowników. Posadzono tam wyłącznie rośliny charakterystyczne dla mazowieckich łąk, tworząc miniaturowy pejzaż, który w swoim dążeniu ku naturze stanowi niejako przeciwieństwo uporządkowanego ogrodu przed pałacykiem.