Biurowiec Na Pięknej w Warszawie
Na formę obiektu wpłynął przede wszystkim kształt działki, która przy długości 35 metrów w najszerszym miejscu miała zaledwie 9,9 metra, a w najwęższym, tuż przy skrzyżowaniu, 3 metry – o nowym budynku, który powstaje u zbiegu ulicy Pięknej i Koszykowej według projektu pracowni Grupa 5 Architekci pisze architekt prowadzący Piotr Bzdel.
Lokalizacja
Przedwojenna zabudowa parceli kształtowana była w ramach XVIII-wiecznego założenia urbanistycznego, zwanego Osią Stanisławowską. Było to jedno z najważniejszych założeń urbanistycznych Warszawy, wzorowane na francuskich układach przestrzennych. Inicjatorem jego powstania był król Stanisław August Poniatowski, który przez układ placów gwiaździstych chciał połączyć ówczesną Warszawę ze swoją podmiejską rezydencją na Ujazdowie. W oparciu o istniejącą Drogę Królewską, wiodącą na pole elekcyjne na Woli, wyznaczono place, takie jak Na Rozdrożu, Zbawiciela, Politechniki czy Unii Lubelskiej oraz odchodzące od nich ulice. Geometrycznie wytyczona siatka ulic, z których część zbiega się pod ostrym kątem w obszarze placów jest jednym z charakterystycznych elementów rozplanowania tego historycznego układu urbanistycznego. Ukształtowane w ten sposób narożne parcele, wypełnione w 100% zabudową, tworzyły niezwykle wąskie narożniki. Zabudowa ulicy Koszykowej również była formowana w ramach tego założenia. W miejscu planowanej inwestycji, na trójkątnej, narożnej działce u zbiegu ulicy Pięknej i Koszykowej, do czasów II wojny światowej usytuowany był 4-kondygnacyjny budynek wzniesiony przed 1900 rokiem, którego elewacje tworzyły wąski narożnik, podkreślony dodatkowo dominantą – okrągłą latarnią. Choć obiekt nie istnieje, parcela zachowała swój pierwotny kształt nadany jej w 1876 roku.
