Osiedle Warzelnia w Poznaniu
Architektura osiedla poprzez skalę, fakturę i formę nawiązuje do sąsiadującego z nim zabytkowego browaru. Na kameralną zabudowę zespołu składają się zarówno segmenty apartamentowe, jak i wille miejskie oraz klasyczny budynek wielorodzinny – o realizacji biura Sławomir Rosolski Architekt pisze Krzysztof Mycielski.
W powszechnym odbiorze pretekstem do powstania poznańskiego osiedla Warzelnia była adaptacja sąsiadującego z nim browaru z 1872 roku. Na terenie historycznego zakładu na razie powstała jednak tylko komercyjna mieszkaniówka. Do modernizacji zabytku nie doszło, co oczywiście może rodzić różne podejrzenia i spekulacje. Optymistyczne jest to, iż architektura zrealizowanego zespołu może służyć jako wzorcowy przykład wpisania się w historyczny kontekst. Najważniejszym atutem nowej zabudowy jest nawiązanie nastrojem do zabytku poprzez skalę, fakturę i formę. Inteligentne odwołania, takie jak podobne nachylenia dachów, nie mają nic wspólnego z mechanicznym kopiowaniem. Cegła o organicznej fakturze, dokładnie taka jak w historycznym obiekcie, czyli wypalana metodą tradycyjną, została tu zastosowana w stopniu totalnym, z nadwyżką autorskiej kreacji. Pod tym względem całość założenia urasta niemalże do rangi projektu edukacyjnego, ukazującego możliwości użycia ceramicznego wykończenia w symbiozie ze starymi obiektami.
