Muzeum Emigracji w Gdyni
Muzeum, na potrzeby którego zaadaptowano zabytkowy Dworzec Morski z lat 30. XX wieku, ma przybliżać dzieje polskiej emigracji od XIX stulecia do dziś, kształtując postawy tolerancji i otwartości na przedstawicieli innych kultur – o przebudowie gmachu i jego nowym, symbolicznym znaczeniu w przestrzeni miasta pisze Monika Arczyńska, a o projekcie ekspozycji, która wypełnia blisko trzy tysiące metrów kwadratowych powierzchni dawnego Magazynu Tranzytowego – Czesława Frejlich.
Prace nad utworzeniem placówki poświęconej emigracji sięgają 2010 roku. Początkowo była w nie zaangażowana Agencja Rozwoju Gdyni, instytucja opiekująca się m.in. modernistycznym dziedzictwem miasta. W 2012 roku władze Gdyni powołały muzeum. Zabytkowy Dworzec Morski od razu wydawał się dla niego idealną siedzibą z uwagi na swoje symboliczne znaczenie, portową lokalizację oraz gabaryty. Zbudowany w pierwszej połowie lat 30. XX wieku wraz z utworzonym w dzielnicy Grabówek obozem dla emigrantów i szpitalem kwarantannowym w Babich Dołach stanowił część nowoczesnej i świetnie zorganizowanej infrastruktury. Do 1988 roku, kiedy to polscy armatorzy zaprzestali liniowej żeglugi transatlantyckiej, gmach obsługiwał pasażerów udających się za ocean lub powracających do kraju z zamorskich podróży. Choć sam budynek pełni dziś zupełnie nowe funkcje, okoliczne tereny wciąż służą głównie przeładunkowi i składowaniu towarów. Sąsiedztwo to wkrótce ma jednak zacząć się zmieniać.
