Fracha
Książka to zbiór wierszy Stanisława Sojki. Zebrano tu utwory znane z jego muzycznej działalności w latach 90., takie jak Cud niepamięci i Play It Again, ale także liczne nowe teksty przybierające czasem formę jednej dosadnej linijki polskiego haiku czy krótkie wiersze powstałe zapewne podczas pisania muzyki, gdzieś na skrawku papieru, obok głównych wersów piosenek, które nigdy nie ujrzały światła dziennego – recenzja Aureliusza Kowalczyka.
Frachę Stanisława Sojki znalazłem ostatnio na wyższej półce swojej biblioteczki. Właściwie na myśl przychodzi mi tu kilka książek naraz (Kisiel, Stefko, Kapuściński) i być może powinna to być recenzja poświęcona całej mojej długiej półce z poezją, a konkretnie jej odmianą, którą nazywam na użytek własny „potoczną”. Fracha to zbiór wierszy artysty, którego chyba nikomu nie trzeba specjalnie przedstawiać. Są tu utwory znane z jego muzycznej twórczości w latach 90. takie, jak Aldo Rossi – życie, śmierć i wyobraźnia Wartości książek znalezionych w antykwariacie nie można chyba porównać do niczego innego.
