O historii Muzeum Katyńskiego
Cytadela warszawska uznawana jest za jedno z ważniejszych miejsc polskiej martyrologii. Oprócz działającego od lat 60. muzeum X Pawilonu i otwartego niedawno Muzeum Katyńskiego, planowana jest tam również nowa siedziba muzeum Wojska i Historii Polski. Te cztery placówki miałyby tworzyć uzupełniającą się narrację o dziejach polskiego oręża i walk o niepodległość.
Historia muzeum sięga końca lat 80., kiedy to z inicjatywy m.in. publicystów Jolanty Klimowicz- Osmańczyk i Edmunda Osmańczyka, reżysera Andrzeja Wajdy i teatrolog Bożeny Łojek przy kościele Karola Boromeusza na Powązkach skupiła się grupa osób, których bliscy zostali zamordowani w 1940 roku na mocy decyzji najwyższych władz ZSRR. Członkowie koła od początku dążyli przede wszystkim do ocalenia pamięci o ofiarach, zbierając dotyczące ich dokumenty i archiwalia. W pierwszej połowie lat 90., już jako Stowarzyszenie Rodzina Katyńska, koło liczyło przeszło 2000 osób i wspólnie z utworzonym w tym samym czasie Niezależnym Komitetem Historycznym Badania Zbrodni Katyńskiej zaczęło szukać możliwości zorganizowania stałej ekspozycji pamiątek. Inicjatywie pomogła z pewnością głośna wystawa Nie tylko Katyń zaprezentowana wiosną 1990 roku w kościele św. Krzyża przy Krakowskim Przedmieściu, a rok później w Muzeum Wojska Polskiego, którą zwiedziło w sumie kilkadziesiąt tysięcy osób.
