Za jedną z najbardziej innowacyjnych pod względem architektury współczesnych szkół na świecie uważa się Ørestad College w Kopenhadze – otwartą w 2007 roku placówkę autorstwa biura architektonicznego 3XN, przeznaczoną dla 1000 uczniów. To obiekt bez sal lekcyjnych, z możliwymi do wydzielenia przestrzeniami edukacyjnymi usytuowanymi wokół otwartego atrium, z wyznaczonymi centralnie ceremonialnymi schodami, na których toczy się codzienne życie uczniów. To miejsce, jak słusznie zakładali projektanci, skupia uwagę całej szkolnej społeczności. Kto choćby raz zobaczył architekturę Ørestad College, nie pomyli jej z żadną inną. Podobnie jak publikowanego w tym numerze „Architektury-murator” gmachu Akademeia High School autorstwa medusagroup, który wraz ze szkołą na Stabłowicach projektu VROA i ch+ stał się wyśmienitą wizytówką współczesnej polskiej architektury edukacji.
Ewa P. Porębska
Bryłę budynku uformowano w kształt litery U, dzięki czemu obiekt ma niejako dwie twarze. Tę zewnętrzną, oficjalną, miejską i wewnętrzną, prywatną, mniej formalną. Z poziomu dziedzińca do ogrodu edukacyjnego nad stropem ostatniej kondygnacji prowadzą schody. Schody, a może bardziej trybuna, z której obserwować można to, co dzieje się poniżej. To ważny element szkoły, którego zadaniem jest inspirować uczniów i nauczycieli do szukania nowych form odpoczynku i edukacji – piszą Przemo Łukasik i Łukasz Zagała.
Kreacji projektowej nie da się tu opisać wyłącznie jako dzieła znanych projektantów. Raczej jako bezpośrednie przełożenie na język architektury oryginalnych w naszym kraju edukacyjnych założeń stworzonych przez świetnie wykształconą grupę nauczycieli pasjonatów. W szkole znajduje się cała masa wnętrz prowokujących do społecznej aktywności i nieskrępowanej wymiany zdań. Wyraźny nacisk na łatwe nawiązywanie kontaktu położono też w aranżacji sal lekcyjnych. Nie ma w nich rzędów ławek i pedagoga przemawiającego ex cathedra. Nauczyciel ma tu być partnerem, który stymuluje rozwój przez rozmowę i dyskusję – pisze Krzysztof Mycielski.
Miasteczko Wilanów zaczyna się efektownym budynkiem ratusza dzielnicy, a kończy półtora kilometra dalej równie ciekawym budynkiem ekskluzywnego prywatnego liceum. Na zewnątrz obiekt przypomina kształtne pudełko z ażurową fasadą z pionowych, drewnianych kantówek o różnych przekrojach. Inaczej zaprojektowano go od strony dziedzińca, otwartego na zachód i zieleń warszawskiej skarpy w oddali. Tu na bocznych skrzydłach wykonano fasadę z desek, a główny korpus ukształtowano tarasowo – pisze Grzegorz Stiasny.
Budynek ma się stać modelowym salonem wystawienniczym firmy, służącym prezentacji najnowszych rozwiązań wyposażenia wnętrz biurowych. Z uwagi na modułową formę i wysokiej klasy materiały wykończenia sam przypomina ekskluzywny mebel – pisze Dawid Hajok.
Założeniem architektów było stworzenie obiektu monumentalnego, który jednoznacznie kojarzyłby się z władzą sądowniczą, a jednocześnie był przyjazny użytkownikom. Postawili na uwspółcześniony klasycyzm, odkryty żelbet i betonowe prefabrykaty. O nowym budynku projektu HRA Architekci – pisze Grzegorz Stiasny.
Trudno nie ulec wrażeniu, że ten utrzymany w przemysłowej estetyce zespół o powierzchni ponad 13 tysięcy m2 jest rodzajem edukacyjnej fabryki, jednocześnie zapewnia jednak kameralność, wyciszenie i skupienie, niezbędne przecież przy nauczaniu – pisze Tomasz Głowacki.
Ogłaszając 2017 rokiem Innowacji w Architekturze, redakcja „A-m” postanowiła sprawdzić, jakiego rodzaju nowatorskie rozwiązania i technologie wykorzystują polscy architekci i w jakim celu to robią, jak udoskonalenia te mogą przekładać się na życie użytkowników architektury, a wreszcie – czy powstają w Polsce obiekty, które moglibyśmy określić mianem innowacyjnych. Podsumowujemy całoroczne wydarzenie, którego zwieńczeniem był finał konkursu na najbardziej innowacyjne pracownie, projekty i realizacje w naszym kraju – fotoreportaż z gali, prezentacja nagród i wzmianek honorowych.
W polskich miastach w stosunkowo krótkim czasie udało się dokonać rzeczy niezwykłych. Większą uwagę zwraca się na przestrzeń publiczną: jest więcej miejsca dla pieszych, więcej ścieżek i wypożyczalni rowerowych. W większym stopniu wykorzystywane są tereny nadrzeczne, często traktowane jako marka i ważny element tożsamości – mówi holenderski urbanista Paul Goedknegt, od lat 80. regularnie odwiedzający nasz kraj.
Architekt Bolesław Stelmach stanął na czele Narodowego Instytutu Architektury, nowo powołanej instytucji, która ma służyć upowszechnianiu wiedzy na temat architektury i projektowania przestrzennego oraz prowadzić badania, działania edukacyjne, promocyjne i wydawnicze. W rozmowie udzielonej „A-m” Stelmach zarysował trzy główne priorytety przyszłej aktywności: szeroko pojęta edukacja, dokumentacja oraz legislacja.
Wystawa w dawnym hotelu Cracovia, przygotowana przez Instytut Architektury, a urządzona przez pracownię Macieja Siudy przenosi nas w lata 60. Tłem prezentowanych projektów są zgromadzone gazety, przedmioty codziennego użytku, hotelowy dizajn czy wyświetlane na ścianach projekcje filmów, których akcja także tu się rozgrywała. Sceneria nieużywanego od paru lat wnętrza w naturalny sposób ewokuje nostalgię za minioną epoką – o monograficznej ekspozycji poświęconej autorowi budynku, Witoldowi Cęckiewiczowi, piszą Piotr Lewicki i Kazimierz Łatak.
Szacuje się, że podczas festiwali WAF i INSIDE halę Berlin Arena odwiedziło ponad 2000 architektów i dizajnerów z całego świata. Nominowanych projektów było aż 512, w ramach WAF oceniano je w 32 kategoriach, a w ramach INSIDE – w 9. Prezentacjom architektów i projektantów przyglądało się 93 sędziów. Warto dodać, że w kategorii Higher Education & Research jednym z jurorów był polski architekt Robert Konieczny, laureat poprzedniej edycji WAF („A-m” 1/2017) – relacja Jakuba Figla i Filipa Kurasza.
W 2017 roku Honorowa Nagrodę SARP otrzymał Wojciech Zabłocki, autor projektów licznych obiektów sportowych w kraju i na świecie. Potrzeby użytkowników architekt poznał bardzo dobrze – sam przez kilkanaście lat uprawiał szermierkę, wielokrotnie reprezentował Polskę na olimpiadach i mistrzostwach świata w tej dziedzinie. Uroczystość wręczenia nagrody, połączona z otwarciem wystawy projektów laureata, odbyła się 1 grudnia 2017 roku w siedzibie SARP podczas Walnego Zjazdu Delegatów stowarzyszenia. Jak co roku przyznane zostały również medale SARP Bene Merentibus za zasługi dla rozwoju polskiej architektury i stowarzyszenia. Otrzymali je architekt i muzyk Jan Karpiel-Bułecka senior, dyrektor Muzeum Architektury we Wrocławiu Jerzy Ilkosz oraz pianista i kompozytor Krystian Zimerman.
Wystawa Polska. Architecture, prezentująca 24 nowo powstałe lub zmodernizowane obiekty, sportretowane przez najlepszych rodzimych fotografów architektury, odwiedziła już m.in. Irlandię, Austrię, Indie, Kanadę i Liban. Z wyjątkowym zainteresowaniem spotkała się Chinach, gdzie gościła już dwukrotnie. Pierwszy raz zaprezentowano ją w listopadzie 2015 roku w Kantonie. Ekspozycję wzbogaciły wówczas makiety przygotowane przez chińskich studentów. W listopadzie 2017 roku jej nową odsłonę można było zobaczyć w Shenzhen i Chengdu.
Wydawałoby się, że typową ambicją twórców projektujących wieżowce jest pragnienie wysokości. W przypadku architektów z warszawskiej pracowni Kuryłowicz & Associates myślenie o pięciu się ku górze równoważy jednak koncentrowanie się na tym, co „na dole” – kreowanie tętniących życiem parterów dostępnych dla wszystkich użytkowników. Dominika Szymańska podsumowuje dla nas wystawę Wysoko..., prezentowaną do 31 stycznia w siedzibie SARP Oddział Wybrzeże w Gdańsku.
Architekci Piotr Woldan, Joanna Janikowska i Michał Romański zwyciężyli w konkursie studialnym na opracowanie koncepcji zagospodarowania terenów między Odrą a ulicą Legnicką we Wrocławiu.
Nad brzegiem Jeziora Genewskiego w dzielnicy Cologny powstanie dom projektu biura Barycz i Saramowicz.
Zabytkowy kompleks dawnego Monopolu Wódczanego zostanie zaadaptowany na funkcje biurowe. Projekt przygotowała Grupa 5 Architekci we współpracy z łódzkim studiem Jerzego Lutomskiego.
W wielkopolskim Obrzycku powstanie Centrum Administracyjno-Kulturalne według projektu PP Studio.
Na zdegradowanych terenach poznańskiej Kopaniny rozpoczęła się budowa biurowców projektu pracowni easst.com
W konkursie na zagospodarowanie ulic Środkowej i Strzeleckiej w Warszawie zwyciężyła pracownia WXCA.
Pracownia Rochman Drohomirecki Architekci oraz biuro Mikołaja Ćwidaka z Gdyni zwyciężyły w konkursie na projekt nowej siedziby Gdańskiej Infrastruktury Wodociągowo-Kanalizacyjnej.
Na gdańskich Łostowicach rozpoczęła się realizacja osiedla według projektu pracowni Meso Architekci.
Na terenie dawnego dworca PKS u zbiegu ulicy Matyi i Wierzbięcice powstanie nowy kwartał miasta. Projekt urbanistyczny opracowało biuro JEMS Arcitekci.
Ta naukowa praca nie jest książką łatwą, do szybkiego przeczytania. Gęsto w niej od faktów, danych, liczb i statystyk. Warto jednak sięgnąć po książkę Artura Jasińskiego, by spróbować zrozumieć współczesne państwo izraelskie także poprzez historię jego architektury i urbanistyki, które tak ściśle wiążą się z losami tego specyficznego miejsca na Ziemi – recenzja Piotra Lewickiego i Kazimierza Łataka.
Analizę twórczości Sasa-Zubrzyckiego przeprowadził tu Jerzy Wowczak, praktykujący, nagradzany architekt. Z takiej perspektywy bohater książki jawi się wręcz jako prekursor krytycznego regionalizmu, architektury reinterpretującej kontekst, co prawda w duchu historycznym i wernakularnym, ale niepozbawionej oryginalności i swobody, a na pewno doskonale zbudowanej i akceptowanej przez inwestorów i użytkowników – recenzja Marty A. Urbańskiej.
Nowy oddział Luwru w Abu Zabi jest jednym z obiektów tworzących Island Cultural District – zespół zabudowy rozciągający się wzdłuż brzegu wyspy Saadiyat. Muzeum składa się z wolno stojących budynków przekrytych niską kopułą o rozpiętości 180 m, której konstrukcję nośną zbudowano z kilku tysięcy niepowtarzalnych elementów ze stali nierdzewnej. To ażurowe zadaszenie ogranicza przenikanie energii słonecznej o 98%, a jednocześnie w charakterystyczny sposób przepuszcza światło, kształtując architekturę obiektu – o nowej realizacji studia Jeana Nouvela pisze Maciej Lewandowski.
Warsztaty studenckie Kotor Architectural Prison Summer School zorganizowano już po raz szósty, a hasło, jakie przyświecało tegorocznemu spotkaniu to TYMCZASOWOŚĆ. Odnosi się ono do szerszego w skali Czarnogóry zjawiska wykorzystania zabytkowych przestrzeni jako miejsc czasowych akcji i wydarzeń, które mogą przyczynić się do włączenia ich na nowo w życie miast. Temat ten jest też próbą odpowiedzi na problemy, z jakimi mierzy się cała Europa – deficytem mieszkań oraz falą migracji z miejsc dotkniętych wojną (Ukraina, Afryka) – podsumowuje Agata Skórka, studentka WA Politechniki Poznańskiej.
Chcielibyśmy małymi kroczkami zmienić świat na lepsze, czuć, że mamy swój udział w tworzeniu lepszego miasta, że rzeczywiście poprawiamy komuś warunki życia – o współpracy przy projektowania modelowego osiedla Nowe Żerniki, rewitalizacji Przemieścia Oławskiego i projektowaniu przestrzeni przyjaznych dla wszystkich z Agnieszką Chrzanowską rozmawia Maja Mozga-Górecka.
Szukasz innych wydań ?
Sprawdź archiwum