Sąd Rejonowy w Siedlcach

2017-12-28 9:30 Tekst: Grzegorz Stiasny
Sąd Rejonowy w Siedlcach
Autor: archiwum serwisu Siedzibę Sądu Rejonowego w Siedlcach zlokalizowano w narożu ulic Jana Pawła II i Kazimierzowskiej. Frontową elewację wyznaczają lizeny mocniej wysunięte przed właściwą fasadę, których rytm biegnący w kierunku narożnika i skrzyżowania dróg w zmienia się, odrywa od uskakującej ściany i przeradza w kolumnowy portyk o wysokości całego budynku; Fot. Bartłomiej Witczak

Założeniem architektów było stworzenie obiektu monumentalnego, który jednoznacznie kojarzyłby się z władzą sądowniczą, a jednocześnie był przyjazny użytkownikom. Postawili na uwspółcześniony klasycyzm, odkryty żelbet i betonowe prefabrykaty. O nowym budynku projektu HRA Architekci – pisze Grzegorz Stiasny.

Błonia siedleckie to teren dawnego lotniska polowego, położony na północno-wschodnich krańcach miasta. W 1999 roku papież Jan Paweł II odprawił tu mszę, upamiętnioną monumentalnym krzyżem. Kilka lat później powstał plan urbanistycznej parcelacji błoń, zakładający lokowanie na nich miejskich inwestycji związanych ze sportem, kulturą i oświatą. Dotychczas zrealizowano stadion, zespół krytych basenów i hotel, a ostatnio, na skraju tego obszaru, przy ul. Kazimierzowskiej, wzniesiono nową siedzibę sądu rejonowego. Usytuowanie budynku na dużej, kształtnej działce, zlokalizowanej na przedmieściach bez wyraźnego kontekstu, zainspirowała projektantów do poszukiwań podstawowych architektonicznych wartości: jednoznacznego uformowania, proporcji, rytmów i materiału. Założona prostopadłościenna bryła kusiła możliwością znalezienia idealnych układów funkcjonalnych i plastycznych. Ze względu na podmokły grunt, budynek postawiono na niewielkim nasypie, tak że zyskał on wyniesioną platformę – stylobat wznoszący się nad skrzyżowaniem i poprawiający ekspozycję samej architektury. Z platformy wyrasta enigmatyczny, betonowy prostopadłościan z gęstym układem lizen. Frontową elewację wyznaczają te mocniej wysunięte przed lico, których rytm biegnący w kierunku narożnika i skrzyżowania dróg w pewnym momencie zmienia się, odrywa od uskakującej ściany i przeradza w monumentalny kolumnowy portyk o wysokości całego, trzykondygnacyjnego budynku. Ten klasyczny architektoniczny gest nadaje minimalistycznej bryle powagi – tak oczekiwanej przez prawnicze środowiska cechy.

Szukasz innych wydań ?

Sprawdź archiwum