Alexander Gutzmer, Urban Innovation Networks: Understanding the City as a Strategic Resource
Książka łączy teorię ekonomii i zarządzania z urbanistyką i socjologią, pokazując też, niejako pomiędzy wierszami, nowe sposobności stwarzania funkcji, formy i znaczenia budynków. Gutzmer omawia rolę przestrzeni w procesie rozwijania innowacyjności firm. Nawiązując do koncepcji klasy kreatywnej Richarda Floridy z 2002 roku, pisze o nowych sposobach pracy, zamieszkania, życia towarzyskiego i rodzinnego, które dziś już można uznać za miejską codzienność – recenzja Michała Stangla.
Książka Alexandra Gutzmera, profesora berlińskiego uniwersytetu Quadriga i redaktora naczelnego magazynu „Baumeister”, opisuje nowe zjawiska w relacjach pomiędzy korporacjami i metropoliami. Autor zauważa, że współczesna przestrzeń miejska to pole możliwości i okazji do rozwoju działalności, a mądre organizacje powinny brać pod uwagę, jak funkcjonuje miasto i wykorzystywać je jako zasób służący innowacyjności korporacyjnej. Książka łączy teorię ekonomii i zarządzania z urbanistyką i socjologią, pokazując też, niejako pomiędzy wierszami, nowe sposobności stwarzania funkcji, formy i znaczenia budynków.
Pierwsza część publikacji to teoretyczny wywód na temat roli światowych metropolii we współczesnej gospodarce. Autor podkreśla, że wbrew oczekiwaniom internet nie zanegował roli miejsca. Przeciwnie – uprzywilejowana lokalizacja w mieście jest kluczowa dla większości rodzajów działalności. Opisywał to już w ubiegłym stuleciu William J. Mitchell, który najpierw snuł wizję przeniesienia funkcji miejskich do sieci (City of Bits, 1996), by później stwierdzić, że większość komunikacji internetowej odbywa się lokalnie, a sieć tylko wzmacnia znaczenie miejsca dla wszelkiego rodzaju przedsięwzięć (e-topia, 1999).
