15 Biennale Architektury w Wenecji
Już 28 maja rozpoczyna się Międzynarodowe Biennale Architektury w Wenecji. Odpowiadając na hasło dyrektora głównej wystawy Alejandro Araveny Reporting from the front, kuratorzy ekspozycji w pawilonie polskim przedstawiają historie osób bezpośrednio zaangażowanych w proces budowlany. Prezentujemy założenia głównej ekspozycji biennale i wystawy polskiej wraz z krótką wypowiedzią komisarz Hanny Wróblewskiej.
Reporting From The Front
Założenia 15. Międzynarodowego Biennale Architektury w Wenecji
Podczas podróży po Ameryce Południowej Bruce Chatwin spotkał starszą panią, wędrującą przez pustynię z aluminiową drabiną na ramieniu. Była to niemiecka archeolożka Maria Reiche, badaczka rysunków z Nazca. Gdy stoi się na ziemi, linie rysunków nie tworzą sensownego wzoru, wyglądają jedynie na rozrzucony żwir. Jednak z wysokości drabiny układają się w kształt ptaka, jaguara, drzewa lub kwiatu.
Pragnęlibyśmy, by Biennale Architektury 2016 oferowało nowy punkt widzenia, taki jak ten, który Maria Reiche zyskiwała z wysokości drabiny. Biorąc pod uwagę złożoność i różnorodność zadań, które architektura musi rozwiązywać, Reporting From The Front (Wiadomości z frontu) będą oznaczać słuchanie tych, którzy zdołali zyskać pewną perspektywę, a zatem mogą podzielić się wiedzą i doświadczeniami z tymi z nas, którzy stoją na ziemi.
Uważamy, że postęp w architekturze nie jest celem samym w sobie, ale sposobem na poprawę jakości życia ludzi. Życie obejmuje wszystko od bardzo podstawowych potrzeb fizycznych po nieuchwytne wymiary kondycji ludzkiej, a zatem poprawa jakości środowiska zbudowanego to przedsięwzięcie wymagające wielostronnego podejścia: od zagwarantowania bardzo konkretnych, praktycznych standardów życia po interpretacje i spełnianie pragnień ludzi, od szacunku dla każdej jednostki po troskę o wspólne dobro, od skutecznego tworzenia sceny dla codziennych czynności po rozszerzanie granic cywilizacji.
