Koncepcja wystawy – o projekcie nowej ekspozycji Muzeum Warszawy Michał Sokołowski, Patryk Żurawski, Agnieszka Łańko
Niewątpliwie wyzwaniem okazało się zderzenie rozwiązań projektowych zawartych w naszej koncepcji z bardzo rygorystycznymi wytycznymi konserwatorskimi. Szczęśliwie nasza wrażliwość i sposób myślenia o ekspozycji zbiegła się z wizją Muzeum Warszawy i mogliśmy niemalże od początku do końca zrealizować nasz pomysł, a to rzadka sytuacja w zawodzie architekta – piszą autorzy koncepcji plastyczno-przestrzenną sal ekspozycyjnych Michał Sokołowski, Patryk Żurawski i Agnieszka Łańko.
Trudno mówić o najtrudniejszych czy najciekawszych rozwiązaniach. Wystawa jest pod wieloma względami wyjątkowa – dla przykładu nie ma tu scenariusza kuratorskiego czy ścieżek zwiedzania. Odwiedzający kierowany jest dyskretnie, może się nawet na moment zgubić. Zależało nam, aby dyskretnie podkreślić, wydobyć każdy obiekt, przy jednoczesnym uszanowaniu przestrzeni kamienic. Nie chcieliśmy, by wystawa powstawała poprzez scenografię. Nie chcieliśmy także projektować multimedialnych nośników informacji. Istotne było, aby zaprezentować przedmioty w wyjątkowy, prosty, ale niebanalny sposób. W salach ekspozycyjnych pojawiają się tylko trzy rodzaje materiałów: stal malowana proszkowo w kolorze głęboko matowej czerni i bieli, drewno oraz tkanina, którą wykorzystaliśmy na zasłony okienne.
