Filharmonia w Hamburgu
Konstrukcja filharmonii w Hamburgu projektu pracowni Herzog & de Meuron została wzniesiona na murach powstałego w połowie lat 60. i funkcjonującego do lat 90. ceglanego spichlerza. Oparto ją na ponad 1700 palach, z czego wykorzystano 1100 istniejących. W celu silniejszego powiązania wnętrza filharmonii w Hamburgu z otoczeniem, projektanci położyli szczególny nacisk na rozrzeźbienie elewacji, zarówno jako całości, jak i w rozwiązaniach szczegółowych. Szklaną fasadę o powierzchni 16 000 m² wykonano z 1100 zestawów szklanych, w większości przypadków o niepowtarzalnej geometrii. Wybrane moduły są wybrzuszone lub wgłębione.
Konstrukcja budynku nowej filharmonii w Hamburgu została wzniesiona na murach powstałego w połowie lat 60. i funkcjonującego do lat 90. ceglanego spichlerza, w którym przechowywano herbatę, kakao i tytoń. Oparto ją na ponad 1700 palach, z czego wykorzystano 1100 istniejących, a wykonano 650 nowych, które wbito w podłoże po wyburzeniu wewnętrznej konstrukcji spichlerza.
Przeszklona bryła filharmonii w Hamburgu wznosi się na wysokość 110 m na zachodnim krańcu zespołu HafenCity, największego w Europie miejskiego projektu urbanistycznego, w bezpośrednim pobliżu Speicherstadt, zespołu spichlerzy wpisanego na listę UNESCO, oraz dzielnicy biznesowej Kontorhausviertel z charakterystycznym 10-kondygnacyjnym biurowcem Chilehaus powstałym w latach 20. Poziom parteru leży 8,5 m nad poziomem morza (całe HafenCity położone jest na rzędnej 8 m n.p.m. ze względu na pływy morskie).
Pierwotnym założeniem inwestycyjnym, obejmującym przebudowę spichlerza Kaispeicher A, było nadbudowanie go kubaturą 90-metrowego biurowca MediaCityPort o powierzchni 50 000 m² dla branży informatycznej, jednak wraz z eksplozją bańki internetowej, plany te zarzucono.
