Mieszkanie Plus
Rzuty budynków są modelowe i prezentują skromną, ale przemyślaną odpowiedź, jak powinno wyglądać dotowane przez państwo mieszkalnictwo. Program Mieszkanie Plus próbują podsumować dla nas Stanisław Rewski, Grzegorz Stiasny, Hubert Trammer i Agata Twardoch. W numerze także prezentacje pięciu osiedli zrealizowanych w ramach tej rządowej inicjatywy.
Program Mieszkanie Plus jest częścią Narodowego Programu Mieszkaniowego i miał zastąpić dotychczasowe formy wsparcia budownictwa mieszkaniowego: Rodzinę na swoim i Mieszkanie dla młodych. W założeniu kierowany jest do osób, których nie stać na kupno czy wynajęcie mieszkania na zasadach komercyjnych. Osoby biorące udział w programie mogą – w ramach tzw. jego części rynkowej - wynająć mieszkanie z opcją dojścia do własności w ciągu 15-30 lat (co wiąże się z podniesieniem czynszu o około 20%). Czynsze w takich mieszkaniach ustalane są według stawki rynkowej. Druga część programu – społeczna – jest programem wsparcia budownictwa socjalnego i komunalnego, a także społecznego budownictwa czynszowego. Adresowana jest do osób o średnich i niskich dochodach. Mieszkania oferowane są na wynajem bez możliwości wykupu, a czynsz jest w nich regulowany ustawowo albo ustalany przez władze samorządowe. Teoretycznie z programu mogą skorzystać wszyscy, choć w przypadku dużego zainteresowania stosowane są kryteria pierwszeństwa (samorządy ustalają je samodzielnie w zależności od potrzeb regionu - preferowane są np. rodziny z dziećmi). Warunki udziału są dwa. Pierwszy to brak prawa własności lub współwłasności mieszkania czy domu oraz brak prawa do lokalu spółdzielczego, drugi to dochody pozwalające na opłacanie czynszu i rachunków.
