Z archiwum „Architektury”
Przy okazji prezentacji pawilonu Polski na Expo 2020 w Dubaju przypominamy historię polskiego udziału w wystawach światowych. W cyklu „Z archiwum” publikujemy opracowany na Expo 1958 w Brukseli, lecz niezrealizowany projekt polskiego pawilonu oraz podsumowanie owej wystawy, wraz ze współczesnym komentarzem Natalii Paszkowskiej [TYLKO W WYDANIU CYFROWYM].
Przez cały okres od zakończenia II wojny światowej aż do lat 90. nie uczestniczyliśmy w wystawach światowych, choć w planach był nasz udział w Expo w roku 1958, w związku z którym Stowarzyszenie Architektów Polskich oraz Związek Polskich Artystów Plastyków ogłosiły konkurs otwarty na projekt polskiego pawilonu. Zwyciężyła propozycja zespołu: Tadeusz Babicz, Wojciech Fangor, Zbigniew Ihnatowicz, Jerzy Sołtan, Lech Tomaszewski, przy współpracy Jana Hempla i Henryka i Małgorzaty Marconich, jednak mimo pierwotnego zatwierdzenia została ona zatrzymana ze względów finansowych. Zlecono wówczas opracowanie projektu o trzykrotnie niższym budżecie. Nowa propozycja, autorstwa Zbigniewa Ihnatowicza, Jerzego Sołtana, Wacława Zalewskiego, przy współpracy Wojciecha Fangora, choć również zaakceptowana, także nie została zrealizowana ze względu na rezygnację Polski z udziału w Expo. W cyklu „Z archiwum” prezentujemy ów projekt w obu przygotowanych wersjach. Przypominamy także materiał kronikarski Jana Minorskiego, podsumowujący pierwszą powojenną wystawę światową. O komentarz do tych publikacji poprosiliśmy Natalię Paszkowską, współautorkę opracowanego przez WWAA projektu pawilonu Polski na Expo 2010 w Szanghaju. (red)
Czytaj też: Pawilon Polski na Expo w Dubaju |