Teoria i praktyka
O architekturze zrównoważonej i kompetencjach prospołecznych pisze Anna Bać, architektka, prof. Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej, Akademia Architektury by Bać.
Na architekturę patrzę poprzez pryzmat dziesięciu obszarów zrównoważenia, tj. energii, materiałów i odpadów, wody i zieleni, transportu, kosztów i wreszcie procesu, miejsca i społeczności. Każdy z nich jest ważny, niemniej szczególną wagę przykładam do tzw. architektury energoaktywnej. Czyli takiej, której zagadnienia i rozwiązania leżące w gestii dyscypliny i branży architektonicznej ukierunkowane są na zredukowanie nakładów energii użytkowej, także elektrycznej i wbudowanej w całym cyklu życia obiektów. Wpływają one tym samym na minimalne koszty środowiskowe i ekonomiczne związane z zapewnieniem komfortu użytkownika. Każdy z owych dziesięciu obszarów dzieli się na zakresy spełniające określone funkcje. Przykładowo poprzez wodę i zieleń (tzw. błękitno-zieloną infrastrukturę) rozumiem nie tylko zielone elewacje oraz dachy, lecz także miejskie uprawy i ogrody deszczowe, koncepcje biofilii i bioniki czy wreszcie usługi ekosystemowe.
