Park Chrobrego / Gliwice
Realizacja wpisuje się w formułę projektowania holistycznego, które pozwala zachować walory przyrodnicze i krajobrazowe czy historyczne. O projekcie pracowni visio architects and consultants oraz 44STO pisze Piotr Bujas.
Park Chrobrego to największe tego typu założenie w Gliwicach. Jego budowę rozpoczęto w latach 90. XIX wieku na terenach dawnych zakładów odlewniczych i huty szkła (Kaiser Wilhelm Park). Stanowi jeden z czterech parków usytuowanych wokół koncentrycznej struktury miasta, jego XIX- i XX-wiecznej rozbudowy i nowych kwartałów okalających średniowieczny rdzeń „starego miasta”. Ten układ odróżnia Gliwice od innych miast konurbacji, powstających (często organicznie) wraz z rozwojem przemysłu. Krajobrazowe założenie zostało ukończone w latach 1913-1915 i połączone z torem kajakowym oraz kąpieliskiem, stając się jednym z najważniejszych terenów rekreacyjnych miasta. Od północy ograniczony jest rzeką Kłodnicą i przedzielony na dwie części kanałem ulgi. Sąsiaduje z kampusem Politechniki Śląskiej. Współcześnie znalazł się pomiędzy dwiema newralgicznymi arteriami tranzytowymi (przede wszystkim Trasą Średnicową), łączącymi Gliwice z Zabrzem, Rudą Śląską i Halembą. Założenie parku zachowane było w dobrym stanie, wraz z cennym starodrzewiem. Było jednak zbyt słabo utrzymane i urządzone, aby móc przyciągać mieszkańców jako miejsce rekreacji.
