Teoria i praktyka według Marty Skiby
O tym, co wyznacza sposoby oceny teorii i praktyki, pisze dr hab. inż. arch. Marta Skiba, dyrektor Instytutu Architektury i Urbanistyki Uniwersytetu Zielonogórskiego.
Czym jest teoria bez praktyki lub praktyka bez teorii? Jakie są ich kryteria? Co wyznacza sposoby ich oceny lub wyboru? Wymiana myśli i doświadczeń zawodowych? Sposoby konstruowania formy, stabilności budowli czy też popularyzacja teorii architektury jako dziedziny interdyscyplinarnej, obejmującej badania z zakresu morfologii, estetyki, semiotyki, teorii percepcji, psychologii architektury oraz historii i krytyki architektonicznej?
Czy projekt i jego realizacja to teoria i praktyka? Czy w tych dwóch słowach mieści się cel projektu, jego zakres, koszt i czas względem praktyki, czyli realizacji harmonogramu, wykonania robót, monitorowania i kontroli? Architektura to zarówno obiekty służące zaspokojeniu potrzeb osobistych i społecznych, materialnych i duchowych, jak i rzeźba stojąca w ogrodzie. Czy możliwe jest rozdzielenie tej dziedziny wiedzy na dwie składowe – teorię i praktykę? Atrakcyjność architektury i przestrzeni wokół niej jest wartością emocjonalną, która w postaci widoku, znaku, wydarzenia lub ich wyobrażeń oceniana jest przez odbiorców (konsumentów). Pomimo rosnącej liczby badań w ostatnim dziesięcioleciu, ocena zdarzeń związanych z percepcją nadal pozostaje arbitralna i jest w znacznym stopniu ograniczona do oceny usług rynkowych.
