Dworzec metropolitalny / Lublin
Rozpoznawalnym elementem budynku są wolnostojące słupy dachu głównego o ażurowych formach. Wykonana ze stalowych rur konstrukcja nawiązuje do roślinnych splotów drzew i pnączy.
ZCK Lublin – opis zdarzenia
Gdyby główny projektant miał opisać kilkuletnie wyzwanie określane na co dzień skrótem ZCK, a funkcjonujące w naszym biurze po prostu pod numerem zlecenia 1727, jakimś jednym wszystko mówiącym komunikatem, byłoby to wyzwaniem na miarę samego projektowania. Bo cóż kryje w sobie podtytuł z dawniejszej prezentacji: Zintegrowany Intermodalny Dworzec Metropolitalny – inwestycja komunikacyjna o architekturze zrównoważonej ukierunkowana na rozwój obszaru poprzemysłowego? Ta charakterystyka funkcjonalna z pogranicza urbanistycznej publicystyki potwierdza co najwyżej słuszne domysły, a także informacje medialne, że chodzi tu o węzeł transportowy w ramach Lubelskiego Obszaru Funkcjonalnego, integrujący w jednym miejscu Lublina dalekobieżną (transport kolejowy pobliskiego zabytkowego dworca PKP) oraz lokalną komunikację autobusową i trolejbusową, ruch rowerowy, taksówek, garaż podziemny w systemie parkuj & jedź oraz kompleksową przebudowę otaczającego układu drogowego.
Dla architekta – niebędącego tu jednak stroną decyzyjną – zrozumiałe było rozpoczęcie procesu od dyskusji, czy koncentracja tylu środków transportu w centrum miasta, w tym autobusów podmiejskich, będzie jednoznacznie korzystna i nie zaważy na spodziewanych walorach użytkowych oraz atmosferze okolicy. Ale tych za i przeciw nie dało się rozstrzygnąć tylko w teorii. Były to jednak w dużej mierze środki służące nadaniu zdegradowanemu obszarowi poprzemysłowemu, przyległemu do kolei i sąsiadującemu ze zwartą eklektyczną zabudową mieszkalną z usługami, charakteru dzielnicy miejskiej na miarę roli społecznej i kulturowej Lublina – z korzyścią dla pasażerów oraz mieszkańców i użytkowników okolicznych kamienic.
I to właśnie kompromisy nieodzowne przy tylu uczestniczących podmiotach znaczących dla sprawy były pierwszym celem do osiągnięcia, zanim zabraliśmy się do projektowania rozpoznawalnych zmian tkanki i krajobrazu miejskiego, podzielonego potem w sposób umowny aż na sześć osobnych zadań tematycznych.
