The Vienna Model. Housing for the twenty-first-century city
Wspomagane budownictwo wielorodzinne przynosi nadspodziewanie dobre efekty pod względem architektoniczno-przestrzennym, a system mieszkaniowy jest jedną ze składowych sukcesu Wiednia – drugiego najlepszego na świecie miasta do życia według rankingu The Economist Inteligence Unit. Publikacja, w której przedstawiono zarys obecnej polityki mieszkaniowej oraz przegląd realizacji, pozwala nieco lepiej zrozumieć ten fenomen – recenzja Agaty Twardoch.
W 1919 roku wybory do rady miejskiej Wiednia wygrali socjaliści, dla których kwestia mieszkaniowa stała się problemem politycznym. Od tego momentu w stolicy Austrii mieszkanie jest prawem – nie towarem rynkowym, a mieszkalnictwo nie funkcjonuje bez interwencjonizmu publicznego. Mimo poważnych lokalnych i globalnych wyzwań, z jakimi obecnie mierzy się Wiedeń, na przykład gwałtownego rozrostu (to najszybciej rosnąca stolica europejska) i związanego z nim skoku cen mieszkań na wolnym rynku, kryzysu ekonomicznego, powiększającego się rozwarstwienia społeczeństwa, czy napływu uchodźców, uspołecznione założenia polityki mieszkaniowej pozostają aktualne.
W 2016 roku 62% gospodarstw zajmowało lokale subsydiowane, a miasto pozostawało właścicielem ponad 220 tys. mieszkań na wynajem (25% zasobu). Kolejne 200 tys. jest własnością organizacji typu non-profit lub limited-profit. Wspomagane budownictwo wielorodzinne przynosi nadspodziewanie dobre efekty pod względem architektoniczno-przestrzennym, a system mieszkaniowy jest jedną ze składowych sukcesu Wiednia – drugiego najlepszego na świecie miasta do życia (niezmiennie od 2011 roku według rankingu Liveability Ranking – The Economist Inteligence Unit).
Publikacja The Vienna Model, w której przedstawiono zarys obecnej polityki mieszkaniowej oraz przegląd realizacji, pozwala nieco lepiej zrozumieć ten fenomen, a dla polskiego czytelnika może stanowić kontynuację rewelacyjnej książki profesor Joanny Giecewicz Konserwatywna awangarda: wiedeńska polityka mieszkaniowa 1920- 2005 (Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2008, „A-m” 1/2009).
