Małgorzata Adamowicz-Nowacka

2022-06-30 11:27 Maja Mozga-Górecka
Małgorzata Adamowicz-Nowacka
Autor: fot. Archiwum prywatne Małgorzata Adamowicz-Nowacka

Lubimy wchodzić na dachy, oglądać miasto z nowych ujęć – z Małgorzatą Adamowicz-Nowacka rozmawia Maja Mozga-Górecka.

Po 10 latach wrócili Państwo na warszawską Pragę z kolejnym ośrodkiem kultury. Nowy obiekt na Gocławiu jest czterokrotnie większy od tego na Saskiej Kępie. Czy przez ten czas zmieniło się myślenie o tym, co takie miejsce powinno dawać mieszkańcom?

Obserwujemy, że dziś nieco inaczej ludzie chcą odbierać kulturę. 10 lat temu funkcjonowali raczej na zasadzie widzów, dziś chcą aktywniej uczestniczyć w wydarzeniach, a nawet samodzielnie je inicjować. Na Gocławiu, który jest olbrzymią dzielnicą, wielkością może równać się z niejednym miastem, pozwolono, by mieszkańcy brali udział w decyzjach programowych i w ten sposób nawiązano z nimi ciekawy dialog. Zarządzający Terminalem Kultury traktują ich raczej jak twórców, niż jak biernych odbiorców. Na otwarciu okazało się na przykład, że chcą klubokawiarni i ona tam powstanie. Możliwe, że nie potrzebujemy już w tego typu obiektach ściśle od A do Z określonej funkcji, lecz samej przestrzeni, w której można się spotkać, którą można adaptować do różnych celów. Z naszej strony myślenie w obu tych miejscach było podobne, zależało nam na tym, by architektura dawała uniwersalną, neutralną odpowiedź na potrzeby użytkowników, żeby oni sami decydowali, co się ma tam zadziać. Jednak jeśli chodzi o Gocław, to większa wszechstronność zastosowań wydarzyła się trochę mimochodem. Te budynki powstawały w innych okolicznościach i przy zastosowaniu innych procedur. Starszy z nich, Klub Kultury na Saskiej Kępie, był projektem zwycięskim w konkursie SARP-owskim i jako taki miał precyzyjnie, sztywno zadany program. Z kolei Terminal Kultury na Gocławiu to efekt przetargu i program był w nim słabo opisany. Wiadomo było, że będzie wykorzystywany przez trzy różne podmioty: bibliotekę, Uniwersytet Trzeciego Wieku i centrum kultury, ale uszczegółowianie nastąpiło potem. Wiele decyzji podejmowano na bieżąco, mieliśmy wrażenie, że zamawiający oczekuje od architekta, że ten wymyśli meritum, czyli funkcje budynku. Od razu było wiadomo, że sercem będzie duża wielofunkcyjna sala, ale jeśli chodzi o pozostałe pomieszczenia, to dopiero w trakcie pracy nad projektem przychodziły pomysły od różnych osób. My zaproponowaliśmy m.in. szklarnie. W końcu włączyła się w proces dyrektorka biblioteki, która dobrze wiedziała, jakie ma potrzeby i narzuciła pewne ramy temu projektowi. Jeśli natomiast chodzi o samą skalę budynków, to już po kilku latach od otwarcia Klubu Kultury na Pradze burmistrz dzielnicy mówił, że obiekt ten jest za mały w stosunku do potrzeb. Regularnie się zdarzało, że więcej osób chciało brać udział w wydarzeniach, niż faktycznie się tam mieściło. To jeden z powodów, dla których gocławski dom kultury miał być większy. Pozwoliła też na to większa niż na Saskiej Kępie działka, nieobwarowana planem miejscowym. W obu budynkach świadomym działaniem z naszej strony była chęć stworzenia nowych perspektyw widokowych. Lubimy wchodzić na dachy, oglądać miasto z nowych ujęć.

Spis treści Architektura 07/2022
przegląd

Relacjonujemy najciekawsze wydarzenia ostatnich miesięcy: tym razem m.in. Westival Architektury w Szczecinie, wystawę Absolwenci – Architekci w Krakowie oraz rozstrzygnięcie konkursu EU Mies van der Rohe Award 2022. Publikujemy też kolejny felieton założycielek inicjatywy Bal architektek.

Recenzujemy najciekawsze publikacje i nowości wydawnicze, w tym miesiącu Aleksander Krajewski omawia „Jak studiować życie w przestrzeni publicznej” Jana Gehla i Birgitte Svarre, a Janusz Sepioł „Archiprzewodnik po Polsce” Roberta Koniecznego i Tomasza Malkowskiego.

Przegląd najciekawszych projektów i opracowań konkursowych, w tym miesiącu Studio GAB, Interurban, PSBA i INOONI, modelsoffbeauty, Restudio Jacaszek Architekci i Bedra Cichosz Architekci.

realizacje

Pierwsze realizacje w rejonie ulic Sierakowskiego, Krowiej i Okrzei pokazują, że nowy fragment Warszawy może stać się dzielnicą wielofunkcyjną, o dość stonowanej, wielkomiejskiej architekturze. O Porcie Praskim piszą Paweł Detko i Łukasz Pancewicz.

Dla projektantów najważniejszą wartością miejsca był jego naturalny charakter. Do przekształceń użyli języka stworzonego przez przyrodę – pisze Jerzy S. Majewski o Plaży Romantycznej w warszawskim Wawrze [W WYDANIU CYFROWYM WIĘCEJ ZDJĘĆ].

Architektura tężni jest ramą dla ruchu odbywającego się wewnątrz niej. Tworzy przestrzenny kontekst dla uzdrawiania tam ciała i zmysłów – pisze Janusz Sepioł [W WYDANIU CYFROWYM DODATKOWO FILM I ZDJĘCIA Z BUDOWY].

Założeniem było stworzenie obiektu przejściowego, transformowalnego. Obiekt nie zwraca na siebie uwagi krzykliwą elewacją, nie epatuje detalem – pisze Sonia Prószyńska [W WYDANIU CYFROWYM WIĘCEJ ZDJĘĆ].

Sposób kształtowania elewacji hotelu naśladuje podziały i rytmy stosowane w historycznych budynkach na Kazimierzu, ale we współczesnym wydaniu – pisze o butikowym hotelu Warszauer Marcin Brataniec [W WYDANIU CYFROWYM WIĘCEJ ZDJĘĆ].

praktyka

Fasada multimedialna zbudowana z paneli fotowoltaicznych zintegrowanych z oświetleniem LED zużywa tylko tyle energii, ile sama jest w stanie wytworzyć – pisze Wiktor Kowalski o Pawilonie Novartis [W WYDANIU CYFROWYM DODATKOWE ZDJĘCIA].

Kluczową trudność stanowiła adaptacja ponad stuletnich budynków zgodnie z wymaganiami inwestora i konserwatora. Dotyczyło to m.in. wymiany stropów, wprowadzenia wind czy ognioodpornego wykończenia – piszą Anna Rostkowska i Piotr Kilanowski [W WYDANIU CYFROWYM DODATKOWE ZDJĘCIA REALIZACJI].

Nowe produkty i specjalistyczne technologie dla architektów.

Oświetlenie dekoracyjne do wnętrz użyteczności publicznej i prywatnych.

konteksty

Jak studentom architektury w Polsce udaje się łączyć studia dzienne z pracą zawodową i czy grozi to wypaleniem zawodowym, zanim skończą 25 lat – pytamy wykładowców, pracodawców, psychologów i samych zainteresowanych.

teoria i praktyka

Czym jest architektura? Jaką rolę powinna odgrywać? Publikujemy esej dra inż. arch. Tomasza Bradeckiego, prodziekana ds. współpracy i rozwoju, Wydział Architektury Politechniki Śląskiej.

W cyklu „Z archiwum” przypominamy publikacje: „Podstawowe problemy rozwoju Warszawy” oraz „Praski Rejon Centrum Warszawy” , które ukazały się w „Architekturze” nr 8-9/1973. O współczesny komentarz do tych materiałów poprosiliśmy Jerzego S. Majewskiego.

kolumny studenckie

Studia architektoniczne oferuje ponad 20 uczelni w kraju. Od ponad roku prezentujemy poszczególne wydziały w nowym cyklu: Wydziały Architektury w Polsce.

WAiSP KAAFM oferuje studentom kierunku architektura multidyscyplinarny profil edukacyjny, zakładający edukację w dziedzinach architektury, inżynierii i sztuki. O swojej uczelni pisze student Bartłomiej Bogucki.

zawód architekt

Lubimy wchodzić na dachy, oglądać miasto z nowych ujęć – z Małgorzatą Adamowicz-Nowacka rozmawia Maja Mozga-Górecka.

Szukasz innych wydań ?

Sprawdź archiwum