W założeniach konkursu na uproszczony projekt centralnego odcinka drugiej linii metra zapisano m.in. że zwycięzca przygotuje wielobranżowy projekt koncepcyjny oraz będzie sprawował nadzór autorski nad jego zgodnością z projektem budowlanym opracowanym przez wykonawcę.

Wiodącą ideą było stworzenie przestrzeni użytkowej stanowiącej syntezę architektoniczną funkcji, malarstwa i elementów rzeźbiarskich w połączeniu z technologią i konstrukcją. Jednym z założeń realizacji takiej renesansowej triady był pomysł współpracy z artystą, malarzem światowej sławy mającym doświadczenie i zmysł projektowania w przestrzeni miejskiej – pisze główny autor projektu.

Wstępna koncepcja autorstwa Andrzeja Chołdzyńskiego i Wojciecha Fangora zapowiadała dzieło wyjątkowe, wnoszące dodatkową wartość do utylitarnych funkcji komunikacyjnych. Miał to być eksperyment oparty na idei pełnej integracji architektury i sztuk wizualnych znanej z czasów budowy dworca Śródmieście, a lansowanej ówcześnie przez projektantów wywodzących się z kręgów warszawskiej ASP i jej Zakładów Artystyczno-Badawczych – pisze architekt Andrzej Bulanda.

Druga linia miała być piękniejsza niż pierwsza. Ale metro to nie tylko wnętrza stacji, podziemne przejścia, perony czy pasaże handlowe. Jego architektura pojawia się również na powierzchni, w przestrzeni ulic i placów. Mój subiektywny przegląd stacji koncentruje się więc na relacji metro a przestrzeń publiczna stolicy – pisze architekt i urbanista Krzysztof Domaradzki.

Budynek zamyka od południa monumentalne założenie wytyczone jeszcze przez Maxa Berga podczas realizacji Hali Stulecia. Mieści pierwsze w Polsce i największe w Europie oceanarium, jedyne na świecie poświęcone wyłącznie Afryce – o budynku i emocjach, jakie wywołuje wśród wrocławian pisze Roman Rutkowski.

Nowa szkoła oferuje użytkownikom przestrzeń relaksu i koncentracji, pracy indywidualnej i grupowej, zabawy i powagi, a przy tym jest znakomitym przykładem zabudowy, która uzupełnia zniszczoną w czasie wojny tkankę miasta – o realizacji Maćków Pracownia Projektowa pisze Tomasz Głowacki.

Polskie rynki i place miejskie zmodernizowane i poddane estetyzacji wyglądają dziś lepiej niż kiedykolwiek w historii. Na pierwszy plan w ich kreatywnym przekształcaniu wysuwają się głównie miasta małe i średnie, usilnie poszukujące swojej nowej tożsamości, podczas gdy metropolie tracą impet, koncentrując się bardziej na tym, co pod ziemią, a nie nad nią – o modernizowanych rynkach i placach oraz ewolucji, jaką przeszło w Polsce pojęcie przestrzeni publicznej, pisze Grzegorz Stiasny.

Filharmonia im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie projektu Estudio Barozzi Veiga otrzymała Nagrodę Unii Europejskiej im. Miesa van der Rohe dla współczesnej architektury. Po raz pierwszy to najwyższe europejskie architektoniczne wyróżnienie zostało przyznane realizacji z Polski – pisze Agnieszka Skolimowska.

W ciągu 20 lat na wystawie zaprezentowano niemal 2000 projektów prawie 400 pracowni architektonicznych i każdy znalazł miejsce w towarzyszącej jej publikacji. Dziś katalogi te stanowią niewyczerpane źródło informacji o stołecznych inwestycjach, zarówno zrealizowanych, jak i tych, które pozostały tylko na papierze.

W miejscu dawnego kina Fama na Psim Polu powstaje centrum biblioteczno-kulturalne według projektu biura Enone Architektura i Design.

W okolicy nabrzeża Odry stanie zespół ośmiu budynków mieszkalnych. Koncepcję osiedla opracowała Pracownia Projektowa Maćków.

Warszawska wystawa Tani Dom Własny była pokazem eksperymentalnej, niskobudżetowej architektury jednorodzinnej – polską odpowiedzią na kryzys 1929 roku.

Ostatnio niemal równocześnie ukazały się dwie ważne publikacje dotyczące Szyszko-Bohusza: towarzyszący poświęconej mu wystawie z 2013 roku katalog z kilkoma artykułami i monografia architekta pióra Michała Wiśniewskiego. Z punktu widzenia dzisiejszego badacza najciekawszy jest wysuwany w obu wydawnictwach wątek połączenia etykiety architekta narodowego z kosmopolityczną postawą. Otwarty na nowoczesną sztukę, szczególnie w kształtowaniu wnętrz i ich detalu, w strukturach zewnętrznych był wierny historii – recenzja Hanny Faryny-Paszkiewicz.

Praca w branży IT zwykle wiążę się z nienormowanym czasem przebywania w biurze, które staje się wówczas drugim domem. Projektanci do idei drugiego domu” odnieśli się sumiennie, kształtując podziały we wnętrzu za pomocą wydzielonych kubików, w których wycięto kwadratowe okna”. Obramowane i wyłożone fornirowaną płytą wiórową otwory mają różne wielkości, a ich swobodne, asymetryczne rozmieszczenie podkreśla luźny charakter relacji w młodej spółce – pisze Maja Mozga-Górecka.

Stacje Fövám tér i Szent Gellért tér zlokalizowano na przeciwległych brzegach Dunaju, jedną w bezpośrednim sąsiedztwie zabytkowego budynku Uniwersytetu Korwina, drugą –u stóp góry Gellérta, w pobliżu Uniwersytetu Technologii i Ekonomii. To jednocześnie dwie najgłębiej posadowione stacje czwartej linii budapeszteńskiego metra. Zaproponowane w koncepcji architektonicznej rozpiętości i kąty powodowały konieczność zastosowania między innymi grubszego zbrojenia belek rozpierających zewnętrzne ściany szczelinowe. Wyzwaniem dla projektantów konstrukcji było takie jego ułożenie, by wylewany beton wypełnił całą przestrzeń elementu.

Aby zwiększyć przestrzeń wystawienniczą, architekci zdecydowali się na zadaszenie dziedzińca pawilonu, a pomieszczenia techniczne zlokalizowali pod jego posadzką, na zrealizowanej w tym celu kondygnacji podziemnej – o modernizacja pawilonu Czterech Kopuł piszą Marek Michałowski i Joachim Napieralski.

Lokalizację warsztatów wybrano nieprzypadkowo - dawny ośrodek przemysłowy zmaga się z wieloma problemami natury społecznej i ekonomicznej. Brak przestrzeni publicznych, wyludnianie się miasta i brak chęci działania mieszkańców to tylko niektóre z nich. O przebiegu i wynikach Architektour 2015 pisze Wojciech Lesiak.

Międzynarodowa konferencja Shapes of Logic, poświęcona architekturze parametrycznej, była pierwszym tak dużym wydarzeniem tego typu w Polsce. Cykl wykładów prowadzonych przez autorytety projektowania parametrycznego poprzedziły pięciodniowe warsztaty. Relację przygotowali organizatorzy - Marta Pakowska i Jakub Ławicki.

Warsztaty studenckie poświęcone idei cohausingu odbyły się z inicjatywy Studenckiego Koła Naukowego antyRAMA przy Politechnice Śląskiej w Gliwicach. O wydarzeniu piszą organizatorki - Agata Filipowicz i Karolina Fonfara.

Jako zwolennika filozofii neoplatońskiej interesuje mnie architektura i sztuka dążąca do Absolutu – mówi Andrzej M. Chołdzyński, współautor koncepcji II linii metra.