Międzynarodowe Muzeum Baroku w Puebli
Obiekt położony jest w północnej części parku miejskiego, na obrzeżu gmin San Andrés de Cholula i Puebla w Meksyku. W nawiązaniu do głównej funkcji budynku, architekci zastosowali szereg subtelnych odniesień do barokowej architektury i sztuki, rozbijając na przykład sztywną, regularną siatki podziałów, co sprawia wrażenie „płynącej przestrzeni”. Schemat konstrukcyjny to jednolity, sztywny przestrzennie układ o odporności na wstrząsy sejsmiczne. Przy jego realizacji wykorzystano elementy betonowe – częściowo prefabrykowane lub wylewane na miejscu – o najnowszej realizacji pracowni Toyo Ito & Associates pisze Maciej Lewandowski.
Muzeum Baroku zlokalizowano w Puebli, czwartym co do wielkości mieście Meksyku, którego historyczne centrum w 1987 roku wpisano na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Budynek zaprojektowano na pięciohektarowej działce, dobrze skomunikowanej z odległym o siedem kilometrów centrum miasta. Obiekt jest położony w północnej części otwartego w 2012 roku parku miejskiego, na obrzeżu gmin San Andrés de Cholula i Puebla. Projektanci określili trzy podstawowe zasady kompozycyjne. Pierwszą jest rozbicie sztywnej, regularnej siatki podziałów, co sprawia wrażenie „płynącej przestrzeni”, nawiązując do barokowej architektury. Istniejący współcześnie rozdział wewnętrznego środowiska budynku od jego naturalnego otoczenia wiąże się z wprowadzeniem sztywnego podziału funkcjonalnego i regulacją takich parametrów jak temperatura czy wilgotność powietrza. Przełamanie tej zasady i odbudowanie relacji między człowiekiem i naturą stanowi działanie analogiczne do poczynań artystów epoki baroku, przełamujących konwencje renesansowe i poszukujących bezpośredniego kontaktu z absolutem.
