Co się wydarzyło
Relacjonujemy najciekawsze wydarzenia ostatnich miesięcy: tym razem m.in. relacja z konferencji ACPS 2021, projekt Future Builders i rozstrzygnięcie tegorocznej edycji konkursu Design that Educates Awards. Ponadto publikujemy felietony założycielek inicjatywy Bal architektek oraz podsumowanie kolejnych odcinków Miastoranka.
Bal architektek: Budować czy nie?
Wiosną tego roku narodziła się nowa feministyczno-archirektoniczna inicjatywa. Twórczyniami Balu architektek – projektu na rzecz równouprawnienia kobiet w architekturze – są Barbara Nawrocka, Dominika Wilczyńska i Dominika Janicka. Celem przedsięwzięcia ma być wymiana doświadczeń i stworzenie bazy wiedzy o wybitnych przedstawicielkach zawodu. Animowana przez Bal architektek dyskusja toczy się w mediach społecznościowych – na fb i ig, a my zapraszamy na naszą stronę, gdzie będziemy publikować kolejne felietony założycielek inicjatywy. Poniżej pierwszy z nich. (red)
Z tej strony Bal architektek. Bal jest inicjatywą, która podejmuje temat kobiet w architekturze i planowaniu. Przełamujemy tabu i gramy na nosie. Postanowiłyśmy zatytułować nasz pierwszy felieton: BUDOWAĆ CZY NIE BUDOWAĆ. To pytanie pojawia się w kontekście doniesień, że branża budowlana jest kluczowym emitorem dwutlenku węgla do atmosfery. Niektórzy twórcy popadają w panikę, a my ujawniamy, co mówi się na ten temat w architektonicznych kuluarach. Analizujemy dwie skrajne postawy oraz proponujemy trzecią drogę.
Czytaj też: Gdzie są architektki? – premiera polskiego wydania nowej książki Despiny Stratigakos |
Postawa nr 1: NIE BUDOWAĆ, czyli „Kończę z architekturą!” To zdanie coraz częściej pada z ust młodszej generacji architektów, amatorów dogecoina. Jako przyczyna i preludium pojawia się monolog o katastrofie ekologicznej, okraszony cytatami z najnowszej książki Billa Gatesa. Słowa padają często nad piwem. Koniecznie rzemieślniczym.
Postawa nr 2: BUDOWAĆ, czyli „To ja mam już w ogóle nic nie robić?!” Skoro działa, to po co zmieniać? Lepsze jest wrogiem dobrego! Trwałość, użyteczność, piękno – powtarza za Witruwiuszem dojrzały twórca, już nie nad piwem, tylko whisky. Wierzy, że żelbet to nowy kamień. Usłyszał kilka radykalnych proekologicznych postulatów i postanowił je wyśmiać.
Drodzy, skończmy z tym dramatyzmem! Przejdźmy do czynów! Jako panaceum prezentujemy sylwetki kobiet, które działają…
• społecznie Joana Dabaj – architektka i współzałożycielka inicjatywy Catalytic Action, która poprzez projektowanie wspiera dzieci dotknięte kryzysem uchodźczym. Fundacja realizuje projekty głównie w rodzinnym Libanie, gdzie ponad 25% ludności stanowią uchodźcy i uchodźczynie.
• recyklingowo Anne Lacaton – francuska architektka, która wraz z mężem wsławiła się remontem Palais de Tokyo w Paryżu, rewitalizacją bloków z wielkiej płyty i stwierdzeniem, że plac w Bordeaux nie potrzebuje żadnych zmian i renowacji. Zeszłoroczna laureatka Nagrody Pritzkera.
• konserwatorsko Phyllis Lambert – kanadyjska architektka i badaczka. Dzięki niej Montreal zachował swój historyczny charakter. Założycielka Kanadyjskiego Centrum Architektury (CCA), które archiwizuje pracę rodzimych architektów/architektek i wspiera branżę.
• na przecięciu sztuki i architektury Muf architecture/art – żeńskie, londyńskie biuro hakuje zastaną przestrzeń i stawia bardziej na proces niż produkt końcowy. Projektuje głównie z myślą o defaworyzowanych grupach. W 2018 roku zostało uhonorowane Nagrodą RIBA. Barbara Nawrocka, Dominika Wilczyńska, Dominika Janicka
Czytaj też: Architektura – męski klub? |
