Theoretical Anxiety and Design Strategies in the Work of Eight Contemporary Architects
Książka Rafaela Moneo skupia uwagę na grupie architektów, którzy zdaniem autora wywarli największy wpływ na scenę architektoniczną ostatniego półwiecza. Pod lupą znaleźli się James Stirling, Robert Venturi, Aldo Rossi, Peter Eisenman, Álvaro Siza, Frank Gehry, Rem Koolhaas oraz Jacques Herzog i Pierre de Meuron. To swoista lekcja architektury w wydaniu jednego z moich mistrzów – recenzja Marcina Jojko.
Theoretical Anxiety and Design Strategies in the Work of Eight Contemporary Architects to swoista lekcja architektury w wydaniu jednego z moich mistrzów – Rafaela Moneo, który nie występuje tu w roli praktyka opisującego własne dokonania (jak ma to miejsce w książce Remarks on 21 works, The Monacelli Press 2010), lecz wciela się w rolę krytyka. Skupia uwagę na grupie wybranych architektów, którzy jego zdaniem wywarli największy wpływ na scenę architektoniczną ostatniego półwiecza. Pod lupą Moneo znalazło się zatem ośmiu projektantów – James Stirling, Robert Venturi, Aldo Rossi, Peter Eisenman, Álvaro Siza, Frank Gehry, Rem Koolhaas oraz partnerzy – Jacques Herzog i Pierre de Meuron.
