Teoria i praktyka według Moniki Szopińskiej-Mularz
Znajomość teorii pozwala podejmować świadome decyzje projektowe – pisze dr inż. arch. Moniki Szopińskiej-Mularz z Zakładu Projektowania Architektonicznego i Grafiki Inżynierskiej Wydziału Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury na Politechnice Rzeszowskiej.
Teoria jest w moim odczuciu niezbędna w praktyce, dążącej do stworzenia projektu architektonicznego, który reprezentuje więcej niż wartość wizualną. Juhani Pallasmaa celnie zauważył, że dominacja wzroku i przemożnej wyobraźni na nim opartej nigdy wcześniej nie była mocniejsza niż w obecnej epoce technologicznie rozszerzonego oka i wizualnych wyobrażeń. Tylko znajomość teorii pozwala podejmować świadome decyzje projektowe, dzięki którym architektura wychodzi poza ramy formy artystycznej. Żyjemy w czasach totalnej estetyzacji, przez co wielokrotnie spisujemy na straty typologie architektoniczne postrzegane jako brzydkie, niszcząc relacje istniejące od lat, często od wieków.
Poprzez wybór właściwych metod i stawianie odpowiednich pytań badawczych jesteśmy w stanie opracować praktyczne rozwiązania projektowe – odpowiadamy wtedy na lokalne potrzeby, rozwijamy społeczności sąsiedzkie, minimalizujemy wpływ negatywnych zjawisk klimatycznych, chronimy dziedzictwo kulturowe i naturę. Właśnie taka praktyka mnie interesuje. Fascynują mnie teorie skierowane w stronę przyszłości, spekulacyjne, wręcz futurystyczne rozwiązania w projektowaniu, badane i wprowadzane współczesnymi, ale nieoczywistymi środkami w celu budowania rezyliencji.
