O tym się mówi: laureat Pritzkera
Japoński architekt Riken Yamamoto otrzymał tegoroczną nagrodę Pritzkera.
Yamamoto to pochodzący z Jokohamy architekt i działacz społeczny, który ustanawia pokrewieństwo między sferą publiczną i prywatną, inspirując społeczną harmonię (...). Głęboko osadzony w obronie życia społecznego, twierdzi, że prywatność zastąpiła wrażliwość, podczas gdy w rzeczywistości członkowie społeczności powinni się wzajemnie wspierać. Definiuje wspólnotę jako poczucie dzielenia się jedną przestrzenią, dekonstruując tradycyjne pojęcia wolności i prywatności, odrzucając przy tym uwarunkowania, które zredukowały mieszkanie do rangi towaru.
Dał radę stworzyć architekturę zarówno jako tło, jak i pierwszy plan codziennego życia, zacierając granice między wymiarem publicznym i prywatnym oraz pomnażając możliwości spontanicznych spotkań poprzez precyzyjne, racjonalne strategie projektowe. Poprzez jakość swoich budynków dąży do ulepszania i wzbogacania życia jednostek – od dzieci po osoby starsze – oraz ich powiązań społecznych. Robi to poprzez oczywistą, ale skromną i trafną architekturę, biorąc pod szczególną uwagę otaczający ją krajobraz. Jego architektura (...) nie narzuca jednak działań, lecz umożliwia ludziom kształtowanie własnego życia.
Niezależnie od tego, czy projektuje domy prywatne, infrastrukturę publiczną, szkoły czy remizy strażackie, ratusze czy muzea, zawsze obecny jest wymiar wspólnoty – czytamy w uzasadnieniu werdyktu.
Do najważniejszych realizacji Yamamoto należą willa Yamakawa w Nagano (1977), dom GAZEBO w Jokohamie (1986), kompleks mieszkalny Hotakubo w Kumamoto (1991) czy Uniwersytet Prefektury Saitama w Koshigaya (1999). Projektuje więc zarówno domy, budynki wielorodzinne, jak i gmachy użyteczności publicznej.