Wspólne nie znaczy niczyje – konferencja w Poznaniu
W maju 2015 roku zakończyła się seria działań edukacyjnych pod nazwą Wspólna nie znaczy niczyja, które miały na celu rozbudzanie odpowiedzialności za przestrzeń publiczną i zachęcanie użytkowników do współdecydowania o jej kształcie. O organizacji tego przedsięwzięcia zdecydowała wola budowania koalicji na rzecz poprawy jakości przestrzeni miejskich w Polsce – mówił podczas podsumowującej projekt konferencji Stanisław Wroński, wiceprezes Stowarzyszenia Forum Rewitalizacji.
Jeszcze niedawno niemal każda dyskusja dotycząca chaosu przestrzennego w Polsce kończyła się konstatacją, że wszystkiemu winny jest brak edukacji architektonicznej. Coraz większa liczba programów dydaktycznych i warsztatów, prowadzonych nie tylko dla dzieci i młodzieży, ale także dla seniorów, zdaje się przeczyć tej teorii. W maju 2015 roku zakończyła się seria działań edukacyjnych pod nazwą Wspólna nie znaczy niczyja, zakładających rozbudzanie odpowiedzialności za przestrzeń publiczną i zachęcanie użytkowników do współdecydowania o jej kształcie. Projekt ten powstał z inicjatywy Stowarzyszenia Forum Rewitalizacji i Urzędu Miasta Poznania w partnerstwie z WA PP. Pod koniec października w stolicy Wielkopolski odbyła się podsumowująca go dwudniowa konferencja z udziałem aktywistów, wykładowców akademickich i samorządowców z różnych miast Polski.
O organizacji tego przedsięwzięcia zdecydowała wola budowania koalicji na rzecz poprawy jakości przestrzeni miejskich w Polsce. Uznaliśmy, że najważniejsza jest edukacja estetyczna, wyrobienie w młodym pokoleniu zdolności stawiania wysokich oczekiwań, ale też zrozumienia, że przestrzeń się sama nie obroni, że trzeba o nią dbać – mówił Stanisław Wroński, wiceprezes Stowarzyszenia Forum Rewitalizacji. W ramach projektu opracowano kilka scenariuszy zajęć dla różnych grup wiekowych – od przedszkolaków po seniorów (do pobrania na stronie: www. poznan.pl), przeprowadzono warsztaty edukacyjne dla nauczycieli, wychowawców oraz uczniów, a także wydano książkę Wspólne nie znaczy niczyje, czyli o podwórkach i ulicach coś dla dziecka i rodzica, która w przystępny sposób tłumaczy takie pojęcia jak partycypacja, rozlewanie się miast, zagospodarowanie przestrzenne czy rewitalizacja. O kolejnych działaniach w ramach projektu opowiadali ich współautorzy. Architekci Dominika Pazder i Bartosz Kaźmierczak, pracownicy Politechniki Poznańskiej, tłumaczyli m.in., że za podbudowę merytoryczną wszystkich inicjatyw posłużyła Karta Przestrzeni Publicznej, której projekt został opracowany w Poznaniu w 2009 roku i która została przyjęta na III Kongresie Urbanistyki Polskiej.
