O konstrukcji Europejskiego Centrum Solidarności – Zbigniew Wilk
Do najbardziej niekonwencjonalnych zagadnień przy projektowaniu budynku należy zaliczyć: konieczność zrównoważenia składowych poziomych obciążeń przekazywanych na znacznych wysokościach, zapewnienie przestrzennej sztywności obiektu, który miał być podzielony na niezależne segmenty, a także bezpośrednie posadowienie go w warunkach wysokiego poziomu wód gruntowych oraz w sytuacji, gdy pod fundamentem zlokalizowano instalacje geotermalne służące do pozyskiwania energii cieplnej za pomocą odwiertów – pisze główny konstruktor budynku Zbigniew Wilk.
Pomyślna realizacja każdego obiektu wymaga skutecznej współpracy architekta z zespołami projektantów poszczególnych branż, a w szczególności z konstruktorami. Im wcześniej zostanie nawiązana, tym lepsze efekty można uzyskać, zwłaszcza w sytuacji, gdy do rozwiązania jest wiele niekonwencjonalnych zagadnień.
Przy projektowaniu ECS do takich zagadnień niewątpliwie należy zaliczyć: konieczność zrównoważenia składowych poziomych obciążeń przekazywanych na znacznych wysokościach, zapewnienie przestrzennej sztywności obiektu podzielonego na niezależne segmenty, zapewnienie stateczności konstrukcji sali Jana Pawła II, bezpośrednie posadowienie obiektu w warunkach wysokiego poziomu wód gruntowych oraz w sytuacji, gdy pod fundamentem zlokalizowano instalacje geotermalne służące do pozyskiwania energii cieplnej za pomocą odwiertów.
