Element krajobrazu – o koncepcji hali Cracovii Piotr Lewicki i Kazimierz Łatak
Hala jest częścią zastanego krajobrazu otwartego z jego charakterystycznymi cechami – wyrasta ona wprost z rozrzeźbionego terenu. Łączy poziomy chodnika wzdłuż alei Focha i ścieżki biegnącej po wale Rudawy z parterem budynku, jego przyziemiem i tarasem na dachu. Na różnych płaszczyznach – poziomych i nachylonych, wewnętrznych i zewnętrznych – zrealizowaliśmy zadany program funkcjonalny – piszą Piotr Lewicki i Kazimierz Łatak.
Wymagania cennej lokalizacji skłoniły nas do traktowania planowanej hali jako części zastanego krajobrazu otwartego z jego charakterystycznymi cechami. Widok z alei Focha poprzez halę na wzgórze i kościół Najświętszego Salwatora podpowiadał nam sposób, w jaki ukształtować północną fasadę budynku. Bliska panorama wzgórza z Kopcem Kościuszki widoczna jest z wnętrza przez elewację zachodnią. Hol wejściowy, uniesiony metr powyżej chodnika alei Focha, daje widok na Błonia ponad przejeżdżającymi samochodami. Częścią tego krajobrazu jest hala – wyrasta ona wprost z rozrzeźbionego terenu. Łączy poziomy chodnika wzdłuż alei Focha i ścieżki biegnącej po wale Rudawy z parterem budynku, jego przyziemiem i tarasem na dachu. Na różnych płaszczyznach – poziomych i nachylonych, wewnętrznych i zewnętrznych – zrealizowaliśmy zadany program funkcjonalny.
