Biblioteka Narodowa w Katarze
Bryła budynku powstała z dwóch nałożonych na siebie płaszczyzn, odgiętych w taki sposób, że tworzą zamkniętą obudowę. Przeszklone elewacje między nimi zapewniają dostęp światła dziennego do wnętrza i powiązania widokowe pomiędzy nową i istniejącą częścią kampusu. Punktem ciężkości na planie biblioteki jest wewnętrzny plac miejski, będący zadaszoną przestrzenią o charakterze publicznym, której centrum stanowi zagłębione na 6 m archiwum – ważny ośrodek badawczy w skali regionu – o nowej realizacji OMA pisze Maciej Lewandowski.
Narodowa Biblioteka Kataru mieści m.in. zbiory uniwersyteckie, wypożyczalnię dla dzieci i dorosłych oraz narodowe archiwum kultury arabskiej – łącznie ponad milion książek, publikacje cyfrowe, wydawnictwa seryjne. Zlokalizowano ją na terenie trzykilometrowej długości kampusu uniwersyteckiego, realizowanego zgodnie z koncepcją urbanistyczną Araty Isozakiego z 1995 roku, pomiędzy budynkami wydziału medycyny i służby dyplomatycznej, wśród wielu innych instytucji o zróżnicowanym charakterze – zarówno lokalnym, regionalnym, jak i międzynarodowym, w pobliżu stacji metra i linii tramwajowej. Płaski, pozbawiony charakterystycznych cech krajobraz stanowił dla projektantów swoistą tabula rasa. Bryła budynku powstała z dwóch nałożonych na siebie płaszczyzn, odgiętych w taki sposób, że tworzą zamkniętą obudowę. Przeszklone elewacje stanowią wypełnienie przestrzeni pomiędzy płaszczyznami – zapewniają dostęp światła dziennego do wnętrza i powiązania widokowe pomiędzy nową i istniejącą częścią kampusu, które rozciągają się po obu stronach gmachu biblioteki. Bryła obiektu nadwiesza się nad półotwartymi, zewnętrznymi dziedzińcami. Częściowo zagłębione, wyłożone płytami z piaskowca, stanowią scenograficzną oprawę stref wejściowych, z których użytkownicy mogą się dostać od razu do samego centrum obiektu.
