Zrównoważone budowanie
Architektura zrównoważona zakorzenia się w powszechnej świadomości. Wychodzi ze strefy ryzyka, eksperymentowania, opiera na doświadczeniu – pisze Dariusz Śmiechowski [W WYDANIU CYFROWYM WIĘCEJ PRZYKŁADÓW ARCHITEKTURY ZRÓWNOWAŻONEJ].
Jeszcze do niedawna powszechna była opinia, że budynki reprezentujące podejście zrównoważone – głównie energooszczędne – są droższe i z reguły brzydsze. Dziś architektura zrównoważona staje się akceptowana zarówno pod względem ekonomicznym, jak i estetycznym.
Wprawdzie sporo jest przykładów greenwashingu i nadużywania określenia sustainable, ale istnieją już analityczne sposoby oddzielania tego, co zagraża środowisku, czy też wydaje się zaledwie efektowne, od tego, co jest najmniej szkodliwe, efektywne. Określając potencjał, warto zwrócić uwagę na funkcje budynków, dla których łatwiej stosować nowy paradygmat, zmieniać nastawienie inwestorów, projektantów, „przestawiać” przemysł budowlany, wydawać urzędowe wytyczne.
Szkoła edukująca
Instytucje edukacyjne mają szansę swoją architekturą reprezentować to, czego powinno się w nich uczyć (także edukować na temat zmian klimatu i ochrony środowiska). Realizacja założeń proekologicznych daje tu także największe możliwości odpowiedzialnego wydatkowania środków publicznych. Budynki szkół, przedszkoli, uczelni, wraz z ich terenami, mogą dawać przykład podejścia holistycznego, poszanowania zasobów, integrowania architektury z przyrodą.