Jubileusz Maćków Pracowni Projektowej

2023-01-23 12:48
Zbigniew Maćków
Autor: fot. Maćków Pracownia Projektowa Zbigniew Maćków

Te prawie 30 lat to nie jest żelazny dorobek, od którego powinniśmy teraz odcinać kupony. Rzeczy, którymi się dziś chwalimy, za 15 lat mogą być inaczej odbierane, bo przyczyniły się do tego, że z klimatem jest gorzej. Trzymam się zasady: dotychczasowe doświadczenia nas oczywiście budują, ale jest jak w piłce: jesteś tylko tak dobry, jak twój ostatni mecz – ze Zbigniewem Maćkowem rozmawia Maja Mozga-Górecka.

Wystawa w Muzeum Architektury podsumowała blisko 30 lat pracy twórczej Pana pracowni. Czy przyglądając się swoim dokonaniom z perspektywy czasu, miał Pan tę myśl: zrobiłbym to lepiej?

Na początek porządkujące sprostowanie: gdy opisuję pracę biura, wolę zawsze używać pierwszej osoby liczby mnogiej. Zarządzam tą pracą i moderuje ją, ale to nie są tylko moje dokonania. Choć rzeczywiście na koniec dnia biorę odpowiedzialność za to, co wspólnie robimy, czy w postaci wystawy lub nagrody czy dla równowagi także hejtu, który mnie spotyka w Internecie. W odpowiedzi na pytanie, chciałbym mieć tę wiedzę i bagaż doświadczeń – który mam dziś – kiedy zaczynałem, a jednocześnie zachować tamtą energię, beztroskę czy nawet dezynwolturę. Trochę mi tego zostało, ale już nie takie pokłady, jak kiedyś. Pytanie, czy te cechy w ogóle da się pogodzić? Jako pracownia byliśmy pod wieloma względami bezczelni. Wpływał na to fakt, że zaczynaliśmy od zera. Wychowałem się w małej miejscowości robotniczej. Kiedy mówiłem, że chcę studiować architekturę, słyszałem „Synek, przecież to trzeba umieć rysować. I najlepiej, jak ktoś już w rodzinie był architektem, kto pokaże, wytłumaczy”. Innymi słowy: z czym do ludzi. Ale ja do świata miałem nastawienie obrazoburcze. Kwestionowałem zastane schematy. Dziś oczywiście żałuję, że spędzaliśmy tak dużo czasu na rozwiązywaniu drugorzędnych problemów, że tak długo uczyliśmy się jak wyłuskiwać te prawdziwe. Na Zachodzie można wtedy było pójść do dużego biura, zanurzyć się w jego filozofii, pociągnąć ją po swojemu. My zaczynaliśmy w czasie transformacji, która w polskiej architekturze dokonywała się z pewnym opóźnieniem w stosunku do zmian ustrojowych. Gdy kończyłem studia, istniały jeszcze w Polsce duże biura, wszyscy moi koledzy szli do nich pracować. Ja pojechałem na półtora roku do Londynu, zobaczyć jak robi się architekturę na świecie. Gdy wróciłem, po dużych biurach zostały zgliszcza. Pracownię założyliśmy w 1995 roku – w okresie burzy i naporu. Wiele rzeczy w takich warunkach można stworzyć, ale każda wymaga ogromnego wysiłku. Zakładanie zwykłej stacjonarnej linii telefonicznej zajęło nam trzy lata. Dziś to brzmi jak opowieści kombatanckie, ale chcę podkreślić, że biurokracja była straszna a straty energetyczne wynikające z rozwiązywania trzeciorzędnych problemów – niewspółmierne do efektów.

Spis treści Architektura 02/2023
przegląd

Relacjonujemy najciekawsze wydarzenia ostatnich miesięcy: tym razem m.in. wręczenie Honorowej Nagrody SARP 2022 i medali Bene Merentibus. Publikujemy też kolejny felieton Balu architektek.

Relacjonujemy najciekawsze wydarzenia ostatnich miesięcy, tym razem m.in. premierę książki Mistrzowie Architektury 2004-2021.

Jakie tematy architektoniczne budzą dziś najgorętsze dyskusje? Czym się emocjonujemy? I dlaczego tak naprawdę warto wciąż o tym rozmawiać? W tym numerze o instalacji Bijące serce Krystyny.

Przegląd najciekawszych projektów i opracowań konkursowych, w tym miesiącu: Atelier Tektura, Marcin Kwietowicz, Medusa Group, Atelier 3, MFRMGR, BBGK Architekci, Koza Nostra Studio, 4am Architekci, Kuryłowicz & Associates.

Recenzujemy najciekawsze publikacje i nowości wydawnicze. W tym miesiącu Monika Arczyńska omawia książkę Jo Jurgi „Szałas na hałas”, a Karolina Matysiak „Białe miasto, czarne miasto. Architektura i wojna w Tel Awiwie i Jafie” Sharon Rotbard.

Relacjonujemy najciekawsze wydarzenia ostatnich miesięcy, tym razem m.in.rozstrzygnięcie konkursu o o Nagrodę Województwa Małopolskiego im. Stanisława Witkiewicza i Nagrodę Architektoniczną Województwa Wielkopolskiego.

realizacje

Elementy stare dopełniają się z nowymi, nie rywalizując z nimi. Te dodane we wnętrzu sprawiają wrażenie eksponatów. Schody i antresole meandrują w zabytkowej przestrzeni jak współczesne rzeźby – o projekcie pracowni Robert Konieczny KWK Promes piszą Justyna Swoszowska, Petr Šmídek, Harriet Thorpe [W WYDANIU CYFROWYM WIĘCEJ ZDJĘĆ].

Budynek jest ze wszech miar nowoczesny, energię pozyskuje się z paneli fotowoltaicznych i pomp ciepła, a linię produkcyjną elastycznie modyfikuje – o projekcie 77STUDIO architektury pisze Jerzy S. Majewski [W WYDANIU CYFROWYM DODATKOWE ZDJĘCIA].

To miejsce przełamywania schematów i zastałych wyobrażeń. Głównym założeniem było stworzenie budynku pełnego światła i otwartej przestrzeni – o projekcie autorstwa Krzysztofa Janusa pisze Piotr Marciniak [W WYDANIU CYFROWYM DODATKOWE ZDJĘCIA].

Projektanci przebudowali muzeum na budynek biurowy, pokazując, jak dobra współpraca na linii architekt-deweloper-miasto może służyć społeczności – pisze Wojciech Fudala o projekcie biura Maćków Pracownia Projektowa [WIĘCEJ ZDJĘĆ W WYDANIU CYFROWYM].

technika

Wyzwanie stanowiła zarówno konstrukcja dynamicznej bryły wieżowca, jak i niższych budynków zlokalizowanych między rozgałęzieniami estakady Granville – o projekcie pracowni BIG pisze Wiktor Kowalski [W WYDANIU CYFROWYM DODATKOWE ZDJĘCIA].

teoria i praktyka

O przestrzeni publicznej słów klika dr Igi Grześkow z Katedry Architektury i Urbanistyki, Wydziału Budownictwa Architektury i Inżynierii Środowiska, na Politechnice Bydgoskiej im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich.

konteksty

Czym jest architektura zrównoważona? Jaką rolę odgrywają w niej drewno i papier? W jaki sposób architekci, projektując, mogą pomagać uchodźcom i ofiarom katastrof? Jakie problemy w tym zakresie napotkał w Polsce? O postrzeganiu komfortu, kontekstu i dobrostanu rozmawiamy z Shigeru Banem, nagrodzonym Pritzkerem za nowatorskie podejście do materiału i niesienie pomocy humanitarnej.

warsztat

Zlokalizowany w samym sercu ochockiego kampusu Uniwersytetu Warszawskiego Wydział Psychologii ma stanowić urbanistyczne centrum ośrodka akademickiego, tworząc częściowo zadaszony plac, będący przedłużeniem holu głównego – piszą Karolina Tunajek i Jacek Wochowski z pracowni Projekt Praga [W WYDANIU CYFROWYM WIĘCEJ ZDJĘĆ Z BUDOWY].

przybornik

Nowe produkty i specjalistyczne technologie dla architektów

kolumny studenckie

Prezentujemy nowy cykl artykułów z praktycznymi poradami dotyczącymi możliwości budowania kariery architekta na wymagającym rynku światowym

z archiwum architektury

Tym razem w ramach naszego cyklu przypominamy dokumenty SARP sprzed 41 lat, dotyczące strategii działania tej organizacji. Treść uchwały oraz programu działania na lata 1982-1984 komentuje obecny wiceprezes Stowarzyszenia, Jerzy Grochulski.

zawód architektka

W przyszłości chcielibyśmy się skupić na budynkach użyteczności publicznej – polubiliśmy ten ryzykowny sport, jakim są konkursy

rozmowa maćków

Te prawie 30 lat to nie jest żelazny dorobek, od którego powinniśmy teraz odcinać kupony. Rzeczy, którymi się dziś chwalimy, za 15 lat mogą być inaczej odbierane, bo przyczyniły się do tego, że z klimatem jest gorzej. Trzymam się zasady: dotychczasowe doświadczenia nas oczywiście budują, ale jest jak w piłce: jesteś tylko tak dobry, jak twój ostatni mecz – ze Zbigniewem Maćkowem rozmawia Maja Mozga-Górecka.

wzornik

Autorskie meble do salonu wiodących polskich i zagranicznych marek

Szukasz innych wydań ?

Sprawdź archiwum