Dom pomocy społecznej / Poznań
To miejsce przełamywania schematów i zastałych wyobrażeń. Głównym założeniem było stworzenie budynku pełnego światła i otwartej przestrzeni – o projekcie autorstwa Krzysztofa Janusa pisze Piotr Marciniak [W WYDANIU CYFROWYM DODATKOWE ZDJĘCIA].
Strzeszyn nie jest typową miejską sypialnią. To duże osiedle położone w północno-zachodniej części Poznania, którego zamysł przestrzenny powstał w rezultacie konkursu urbanistycznego („Architektura” 3/1986). Wielkim walorem jest objęcie niemal całego Strzeszyna miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego, w których można odczytać pierwotny autorski zamysł Piotra Wichy z zespołem oraz kompozycyjną spójność tego obszaru. Dominuje w nim zabudowa jednorodzinna i wielorodzinna o stosunkowo niewielkiej skali i intensywności. W planach przewidziano także miejsce na usługi. To właśnie tu, pomiędzy zabudową mieszkaniową, samorządowe władze Poznania zdecydowały o realizacji przestrzeni pobytowej dla seniorów. Pierwotnie planowane były dwa bliźniacze budynki, jednak ze względu na sytuację ekonomiczną miasta powstał jedynie pierwszy z nich. Obiekt zlokalizowany został w sąsiedztwie zabudowy mieszkaniowej, na obszernej działce, która powoli wypełni się zaplanowaną zielenią, włącznie z ogrodem deszczowym. Zrealizowany na poznańskim Strzeszynie dom pomocy społecznej powstał jako przestrzeń całodziennego pobytu dla seniorów. To laureat nagrody Grand Prix w 7. edycji konkursu Lider Dostępności 2022, wykraczający swoimi rozwiązaniami poza utrwalone przez lata standardy.
