Choć od przyjęcia Karty Weneckiej minęło ponad 50 lat, poglądy profesjonalistów – architektów i konserwatorów – w dziedzinie rekonstrukcji, odbudowy czy imitacji zniszczonych obiektów wydają się zastygłe w swoistej dychotomii. Z jednej strony radykalny puryzm. Z drugiej – bezgraniczna żywiołowość. W tym numerze „Architektury-murator” dziewięciu prezentacjom nowo zrealizowanych lub odnawianych zamków towarzyszy wstęp Grzegorza Stiasnego – błyskotliwa analiza architektonicznych ambicji i fantazji.
Ewa P. Porębska
O strukturze budynku w dużej mierze zadecydowały zapisy decyzji o warunkach zabudowy, które ściśle określały maksymalną liczbę mieszkań, skutecznie zmniejszając możliwą do uzyskania przez inwestora powierzchnię sprzedaży – pisze Szymon Januszewski.
Place zabaw, wózkarnie, rowerownie, przydomowe ogródki dla mieszkańców to już standard. Aby wyróżnić się na rynku często potrzeba czegoś więcej. Zapytaliśmy przedstawicieli kilku firm konsultingowych, jakie dodatkowe udogodnienia wprowadzają dziś do swojej oferty inwestorzy – pisze Tomasz Żylski
W założeniu architektów poznański Evergreen miał być jedną z pierwszych w naszym kraju inwestycji mieszkaniowych, w których zieleń byłaby integralną częścią przestrzeni wspólnych, generując interakcje społeczne i budując wspólnotę, a także dając namiastkę mieszkania poza miastem i pozwalając na pewną produkcję żywności na prywatny użytek – pisze Tomasz Mielczyński.
Budynek znakomicie dopełnia kompozycję osiedla Grunwald Północ, któremu wyraźnie brakowało zamknięcia od strony narożnika ul. Bukowskiej i Grochowskiej. Dwa siedmiokondygnacyjne skrzydła układem brył bez zarzutu korespondują z pobliskimi blokami z czasów PRL-u. Analogii z dawną zabudową jest więcej – pisze Jerzy S. Majewski.
Otaczający las był dla autorów zarówno natchnieniem, jak i wzorem. Do budowy domu wykorzystali aż 600 ton betonu architektonicznego o naturalnym odcisku deskowania. Dla wzmocnienia efektu zabarwionego na kolor sosnowej kory – o realizacji Biura Architektonicznego Barycz i Saramowicz pisze Emilia Ignaciuk.
To pierwsza pływalnia w Polsce zrealizowana według koncepcji 2521, którą Slangen + Koenis Architecten opracowało na zlecenie holenderskiej federacji pływackiej, a zakładającej budowę tanich, dostępnych i niskoenergetycznych basenów – pisze Aleksandra Czupkiewicz.
Zespół szkolno-przedszkolny IPS, skupiający dzieci różnych narodowości i kultur, jest jedną z wzorcowych placówek sprzyjających edukacji i wzajemnej integracji nie tylko z uwagi na jej program, ale też komfort przestrzeni użytkowej – o nowej realizacji biura Dziewoński, Łukaszewicz pisze Tomasz Głowacki.
Nowy obiekt stanowi zwieńczenie prowadzonej od lat 80. rozbudowy zespołu. Architekci przekonali dyrekcję do realizacji hali w miejscu sali gimnastycznej, co pozwoliło zachować dziedziniec między szkołą, boiskami i ulicą – o realizacji eM4.Pracowni Architektury.Brataniec pisze Piotr Bujas.
„Architektura-murator” już po raz czwarty organizuje ogólnopolskie konfrontacje Młodzi do Łodzi. do udziału zapraszamy wszystkich młodych architektów – przed 40 rokiem życia. Zarezerwuj czas! 18-19 maja 2018 roku.
Po przełomie 1989 roku narodowa tożsamość Polaków, której architektonicznym wyrazem w czasach PRL była odbudowa starówek i Zamku Królewskiego w Warszawie, uległa „decentralizacji”. Lokalne zabytki stały się symbolami prestiżu i nośnikami poczucia wspólnoty. Mogły zacząć spełniać miejscowe ambicje i… fantazje. Fantazje zaś dobrze rozbudzają zamki. Grzegorz Stiasny, opisując wciąż żywą i – jak się wydaje – nasilającą się w dzisiejszej Polsce fascynację tego rodzaju budowlami, pokazuje sposoby radzenia sobie z ich historyczną substancją oraz dopasowaniem dawnej formy do współczesnych wymogów. W numerze prezentacje obiektów w Poznaniu, Bobolicach, Stopnicy, Janowie Podlaskim, Rynie, Podzamczu Chęcińskim i Ciechanowie, a także zamku Krzyżtopór w Ujeździe i Topacz w Ślęzy.
Autorami tekstów w nowym wydaniu publikacji są członkowie Polskiej Rady Architektury od lat zaangażowani w działania na rzecz poprawy polskiego krajobrazu zurbanizowanego. Dziesięć autorskich wypowiedzi stanowi próbę diagnozy i pogłębienia dyskusji o kwestiach podjętych w poprzednich wydawnictwach dotyczących postulowanej polityki architektonicznej.
Film w reżyserii Jacka Link-Lenczowskiego, według scenariusza architektem Krzysztofa Ingardena, pokazuje Andrzeja Wajdę jako mecenasa sztuki, artystę i wizjonera. Jest dokumentem, ale też wzruszającą poetycką opowieścią o ideach i determinacji w ich realizacji, o przyjaźni, fascynacji dalekim Wschodem i witrażami Wyspiańskiego. To też film o współczesnej architekturze mistrzowsko wpisującej się w kulturowy i przestrzenny kontekst Krakowa – recenzja Justyna Wojtas-Swoszowska.
Konkurs German Design Award organizuje Niemiecka Izba Wzornictwa. W tym roku spośród ponad 5000 nadesłanych prac wyróżniono też koncepcje Polaków. W kategorii Excellent Communications Design – Architecture nagrodzono projekt innowacyjnej stacji benzynowej opracowanej przez KAMJZ (Maciej Jakub Zawadzki, Łukasz Wenclewski, Michał Polak) na zlecenie firmy Shell Polska. W tej samej kategorii dwa wyróżnienia specjalne otrzymali architekt Piotr Kuczia i grafik Bartek Witkowski, pierwsze za realizację koncepcji BILDENDE BAUTEN, polegającej w uproszczeniu na potraktowanie budynków jako eksponatów informujących o zastosowanych w nich rozwiązaniach, drugie za projekt oddychającego domu WORMHOUSE we wsi Zabłocie koło Strumienia.
Order Wschodzącego Słońca, jedno z najważniejszych odznaczeń Japonii, Krzysztof Ingarden otrzymał za wkład w rozwój relacji polsko-japońskich w ciągu piętnastu lat sprawowania funkcji Konsula Honorowego w Krakowie. Doceniono też współpracę architekta z wieloma japońskimi projektantami, która przyczyniła się do budowania wzajemnego zrozumienia między Polską i Japonią.
Projekt rozbudowy obiektu władze miasta postanowiły wyłonić w konkursie zorganizowanym we współpracy z kieleckim SARP-em. Wygrało biuro PSBA Przemysława Sokołowskiego.
Pracownia Heinle, Wischer und Partner Architekci wygrała w międzynarodowym konkursie na projekt Centrum Nauki na krakowskich Czyżynach.
Projekt nowego zagospodarowania miejskiego targowiska w Tomaszowie przygotowała pracownia Wimar.
Projekt nowego skrzydła butikowego hotelu przy ul. Wilczej opracowało biuro medusagroup. Po zakończeniu inwestycji znajdzie się tu pięciogwiazdkowy obiekt marki Nobu Hospitality należącej do Roberta de Niro.
W konkursie na opracowanie systemu Informacji Miejskiej w Krakowie zwyciężyła koncepcja Towarzystwa Projektowego i studia graficznego Para Buch.
Na Dolnym Mokotowie rozpoczęła się realizacja wielofunkcyjnego zespołu projektu pracowni JEMS Architekci .
Album Jurgena Gassebnera i Martina Bolta poruszy serca każdego miłośnika motocykli oraz estety. Motocykle i architektura mają wiele wspólnego. Łączy je doprowadzona do absolutnej finezji forma, która perfekcyjnie odzwierciedla logikę funkcji. Dla mnie motocykl to nie tylko źródło przygody, ale przede wszystkim sposób poznawania świata – recenzja Rafała Barycza.
Wydana w 2017 roku książka Tychy – dziedzictwo nowego miasta. Architektura i urbanistyka lat 1955 – 1989, pokłosie konferencji w tyskim Muzeum Miejskim, jest zbiorem głosów o teraźniejszości miasta w odniesieniu do pierwotnych założeń. Z perspektywy ponad półwiecza można bowiem z właściwym dystansem odnieść się do tamtych nowoczesnych zamierzeń urbanistycznych. Czy współczesne Tychy nadążają za pierwszą odsłoną Nowych Tychów? Czy zieleń, słynna zielona oś Wejchertów, spełniła swoją rolę? Czy zdominowała miasto, czy może złagodziła jedną z kości niezgody – wejchertowską linię kolejową przecinającą Tychy? – recenzja Hanny Faryny-Paszkiewicz.
My, przedstawiciele pokolenia obecnych pięćdziesięciolatków, wychowaliśmy się na krytyce modernistycznej teorii urbanistyki. Z przejęciem studiowaliśmy artykuł młodego Czesława Bieleckiego O ciągłości budowy miast. Czterdzieści lat po tym artykule sytuacja jest nieco inna i do dziedzictwa modernizmu pozytywnie odnoszą się niemal wszyscy. Zdają się o tym świadczyć też teksty zamieszczone w publikacji Światło, powietrze, słońce. Dziedzictwo modernistycznej myśli urbanistycznej w kontekście kształtowania środowiska zamieszkania. Z uwagi na liczbę autorów każdy z czytelników zainteresowanych tematyką budowy miast znajdzie w tej książce rozdział szczególnie dlań ciekawy – recenzja Piotra Lewickiego i Kazimierza Łataka.
Logicznie zakomponowana książka składa się z trzech części. W pierwszej z nich Kamila Twardowska kreśli biografię architekta, druga to naukowa analiza głównych cech jego twórczości, trzecia obejmuje typologiczny katalog najważniejszych dzieł, a całość dopełnia unikatowy materiał ikonograficzny. Projektowane przez Fryderyka Tadaniera budynki wskazują, że międzywojenna Polska miała ambicje, a architektura była narzędziem modernizacji i symbolem aspiracji niepodległego państwa – recenzja Rafała Barycza.
Autorzy książki, Beata Słama i Wojciech Szatkowski, kreślą sylwetki legend polskiego narciarstwa, piszą o początkach Zakopiańskiego Oddziału Narciarzy Towarzystwa Tatrzańskiego, opowiadają o pierwszych polskich wytwórniach nart produkujących świetne deski z drewna hikorowego. Architekturę oraz góry łączy niewyobrażalne piękno. Co symptomatyczne, w górach architektura znajduje dla siebie wielce obiecującą niszę, a budowane tam dziś obiekty, w tym służące obsłudze masowego ruchu narciarskiego, to prawdziwa architektoniczna Spitzenklasse – recenzja Rafała Barycza.
Album jest monografią dorobku krakowskiego Biura Architektonicznego Barycz i Saramowicz z lat 1997-2017 w dziedzinie architektury willowej. W kolejności chronologicznej przedstawiam tam osiemnaście domów, willi i rezydencji budowanych w różnych miejscach Polski, a jedną w Genewie nad brzegiem Jeziora Lemańskiego. W każdej z tych prezentacji opisuję okoliczności przyrodnicze, miejskie, kulturowe i cywilizacyjne, implikujące przyjęte rozwiązania projektowe; a przede wszystkim ideę projektu – recenzja Rafała Barycza.
Projektantom udało się stworzyć minimalistyczne wnętrza pełne odniesień do walorów przyrodniczych Podlasia. Oddali klimat regionu w sposób uniwersalny, bez konieczności sięgania po wzory ze skansenów – pisze Michał Chodorowski.
Bibliotekę zlokalizowano na granicy miejskiego parku, w zespole pięciu budynków o funkcji kulturalnej zaprojektowanych przez takie pracownie jak Bernard Tschumi Architects i GMP. Geometria pięciokondygnacyjnego gmachu zmienia się od typowej, prostokreślnej bryły, do krzywoliniowej sali głównego atrium, której ściany są wielopiętrowymi regałami na książki, wyposażonymi w drabiny i chodniki umożliwiające użytkownikom dostęp na poszczególne poziomy. Górną obudowę atrium stanowią stropy zbudowane z belek stalowych podwieszonych do przestrzennych, stalowych kratownic – o realizacji MVRDV pisze Maciej Lewandowski.
Projekt polegał na odtworzeniu oryginalnego układu pomieszczeń i konserwacji zabytkowych elementów, takich jak fasety, podłogi, schody czy stolarka, oraz stworzeniu nowej, 5-kondygnacyjnej oficyny – o przebudowie zabytkowej kamienicy Oppenheimów we Wrocławiu piszą Patryk Królikowski i Paweł Osmak.
Prezentujemy wyniki konkursu SARP Wrocław Dyplom Roku 2018 dla absolwentów WA PWr, który organizuje wrocławski oddział SARP we współpracy z Politechniką Wrocławską.
Prezentujemy realizację projektu studentów Politechniki Warszawskiej, który zwyciężył w międzynarodowym konkursie na rozbudowę kompleksu przedszkolnego Liangmeng w Pu’an w Chinach.
Jeżeli jest jakiś problem z architekturą, winę za to ponoszą architekci. To zawsze kwestia ich talentu, uporu, determinacji – o projektowaniu przestrzeni publicznych, godzeniu estetyki z funkcjonalnością i pasji rysowania z natury z Marcinem Bratańcem rozmawia Maja Mozga-Górecka.
Szukasz innych wydań ?
Sprawdź archiwum