Fryderyk Tadanier
Logicznie zakomponowana książka składa się z trzech części. W pierwszej z nich Kamila Twardowska kreśli biografię architekta, druga to naukowa analiza głównych cech jego twórczości, trzecia obejmuje typologiczny katalog najważniejszych dzieł, a całość dopełnia unikatowy materiał ikonograficzny. Projektowane przez Fryderyka Tadaniera budynki wskazują, że międzywojenna Polska miała ambicje, a architektura była narzędziem modernizacji i symbolem aspiracji niepodległego państwa – recenzja Rafała Barycza.
Nakładem zasłużonego w dobrym dziele dokumentacji osią-gnięć architektonicznych II Rzeczypospolitej krakowskiego Instytutu Architektury ukazała się monografia Fryderyka Tadaniera, jednego z najciekawszych architektów międzywojnia. To spod jego ręki wyszedł słynny krakowski wieżowiec przy pl. Szczepańskim – dom mieszkalny Funduszu Emerytalnego Powiatowej Komunalnej Kasy Oszczędności (1934), którego kongenialna ekspresyjna forma i odważna sylweta niezmiennie cieszą oczy kolejnych pokoleń krakowian.
