Architektura-murator - 2020-11
Autor: Jerzy Porębski z wykorzystaniem zdjęcia autorstwa Macieja Lulki <p>Konkurs ŻYCIE W ARCHITEKTURZE pierwszy raz ogłoszony został 25 lat temu. W polskiej architekturze to cała epoka. Skromne możliwości wykonawcze, niska jakość materiałów oraz słaby dostęp do nowoczesnych technologii ograniczały wówczas architektoniczną swobodę. A jednak powstawały dzieła znaczące, wyznaczające nowe ścieżki, stanowiące wzorzec. Zanim 19 listopada poznamy laureatów IX edycji konkursu, warto przypomnieć pierwszego zwycięzcę, bowiem choć w kolejnych edycjach pojawiały się nowe kategorie, ewoluowały kryteria oceny, to jednak nagrodzone wówczas obiekty nie tracą na znaczeniu. Dwadzieścia pięć lat temu Centrum Komputerowe firmy Hector autorstwa architektów Stefana Kuryłowicza, Piotra Kuczyńskiego, Ewy Kuryłowicz, Tomasza Gientki, Małgorzaty Szatkowskiej-Gryty i Fryderyka Szymańskiego wyróżniało się na tle innych spójnością koncepcji i jakością wykończenia, a jury doceniło szczególnie zachowanie i twórcze wykorzystanie zastanych elementów zrujnowanego budynku z lat 80. Dziś nazwali to byśmy działaniem zgodnym z zasadą zrównoważonego rozwoju. Ewa P. Porębska</p>
Architektura-murator 11/2020

Konkurs ŻYCIE W ARCHITEKTURZE pierwszy raz ogłoszony został 25 lat temu. W polskiej architekturze to cała epoka. Skromne możliwości wykonawcze, niska jakość materiałów oraz słaby dostęp do nowoczesnych technologii ograniczały wówczas architektoniczną swobodę. A jednak powstawały dzieła znaczące, wyznaczające nowe ścieżki, stanowiące wzorzec. Zanim 19 listopada poznamy laureatów IX edycji konkursu, warto przypomnieć pierwszego zwycięzcę, bowiem choć w kolejnych edycjach pojawiały się nowe kategorie, ewoluowały kryteria oceny, to jednak nagrodzone wówczas obiekty nie tracą na znaczeniu. Dwadzieścia pięć lat temu Centrum Komputerowe firmy Hector autorstwa architektów Stefana Kuryłowicza, Piotra Kuczyńskiego, Ewy Kuryłowicz, Tomasza Gientki, Małgorzaty Szatkowskiej-Gryty i Fryderyka Szymańskiego wyróżniało się na tle innych spójnością koncepcji i jakością wykończenia, a jury doceniło szczególnie zachowanie i twórcze wykorzystanie zastanych elementów zrujnowanego budynku z lat 80. Dziś nazwali to byśmy działaniem zgodnym z zasadą zrównoważonego rozwoju. Ewa P. Porębska

Spis treści Architektura 11/2020
praktyka

Panele fotowoltaiczne należy traktować nie jako elementy dodawane do gotowych konstrukcji, lecz jako innowacyjny materiał budowlany o szczególnych właściwościach. O fotowoltaice w architekturze pisze Piotr Kuczia.

Materiały wykończeniowe i akcesoria do łazienki.

Zielona fasada z grabów chroni budynek przed przegrzewaniem, aktywnie wpływa na mikroklimat otoczenia oraz przywraca naturalny obieg wody w obszarze śródmiejskim - pisze Radosław Stach.

Implant to niecodzienne centrum wielofunkcyjne powstające na warszawskiej Woli. Ze względu na czasowy charakter najmu działki inwestorzy postanowili zbudować obiekt ze 168 kontenerów, które można będzie rozebrać i przenieść. O wyzwaniach związanych z realizacją pisze Jakub Szczęsny.

Nowe produkty i specjalistyczne technologie dla architektów.

przegląd

Polecamy najciekawsze wydarzenia nadchodzących miesięcy, m.in. festiwal Warszawa w Budowie, wystawy Cały świat to Bauhaus we Wrocławiu, W poszukiwaniu idei osiedla społecznego w Warszawie i The Architecture Machine w Monachium.

W tym numerze Dorota Sibińska recenzuje pracę „Współczesna architektura przedszkolna – studium obiektów zrealizowanych w Warszawie w latach 2000-2018”, a Hanna Faryna-Paszkiewicz serię przewodników po Kownie i Wilnie wydanych przez Centrum Architektury.

Relacjonujemy najciekawsze wydarzenia ostatnich miesięcy: tym razem dyskusję Muzea w obliczu pandemii, wystawę Przemiany. Krajobraz Woli po 1989 roku oraz rozstrzygnięcie konkursu Wienerberger Brick Award.

Przegląd najnowszych projektów i opracowań konkursowych, w tym miesiącu ARPA i SKI Studio, Maćków Pracownia Projektowa, Group-Arch, BBGK Architekci i Proconcept.

realizacje

Kielecki obiekt zbudowano od nowa, jednak z poszanowaniem genius loci i pierwotnej myśli architektonicznej twórców budynku z czasów PRL-u. O realizacji biura Kamiński Bojarowicz Architekci piszą Jerzy S. Majewski i Hubert Trammer, a o historii dworca - Tomasz Żylski.

Zastosowane mikrointerwencje projektowe nie niszczą charakteru naturalnej, spontanicznej wegetacji, ale uczestniczą w tworzeniu narracji - pisze Beata Gawryszewska.

Budynek powstał na pięciohektarowej działce w ramach przebudowy dawnego ośrodka kempingowego kopalni węgla kamiennego. O realizacji biur PUiA Marek Solnica i Design Lab Group pisze Katarzyna Gucałło.

teoria i praktyka

Czym jest architektura? Jaką rolę powinna pełnić? Publikujemy esej profesora Andrzeja Dudy z Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej.

z okładki

Wartość tego obiektu wyraża się w jedności architektury i konstrukcji oraz innowacyjnym zastosowaniu popularnej technologii. O szczecińskiej realizacji Danuty Lisieckiej i Henryka Kowalczyka pisze Tomasz Sachanowicz. Zdjęcia: Maciej Lulko.

konteksty

Stajemy się ludźmi zależnymi od wind, nie od schodów. Jesteśmy dziećmi szybkiego transportu i podróż windą nie jest wcale mniej przyjemna niż automobilem czy aeroplanem – pisano w 1930 roku na łamach amerykańskiego The Architectural Forum. W tym numerze Łukasz Wojciechowski robi przegląd najciekawszych rozwiązań z dziedziny architektury transportu i komunikacji – od nieistniejącego już paryskiego garażu Ponthieu Augusta Perreta po realizacje Rema Koolhaasa i jego biura OMA.

Zespołowa kreatywność najbardziej wybucha, gdy ludzie odkrywają, że projekt nie powstaje z oddzielnych kawałków, ale że one się szczelnie przeplatają. Studenci szybko to wyłapują. Niezwykłe jest przyglądanie się, jak uczą się organizacji pracy i kreatywność rzeczywiście aż eksploduje. Gdańska architektka, wykładowczyni WA PG, o swoich zagranicznych doświadczeniach projektowych i o tym, co z nich przeniosła na polski grunt.

kolumny studenckie

Prezentujemy relację Agaty Bosiackiej, Magdaleny Golan, Natalii Niewiarowskiej i Kasjana Zawadzkiego z wydarzenia Survival budowlany SPOT, które odbyło się 11-19 lipca 2020 roku w Rzuskim Lesie na Kaszubach.

z archiwum architektury

Przypominamy artykuł „Drewniany eksperyment Staszka Karpiela” autorstwa Wojciecha Zabłockiego z numeru 4-5/1971. Stanisław Karpiel znany był głównie jako autor obiektów sportowo-rekreacyjnych, nie tylko na Podhalu, ale i w Syrii, które zrealizował tam właśnie razem z Wojciechem Zabłockim. Góral, syn cieśli, sam też pracował jako cieśla, czuł doskonale duszę drewna - projektował również drewniane domy utrzymane w skali tradycyjnego budownictwa ludowego. Wprowadził do nich nowatorskie idee, dzięki czemu nowoczesna funkcja połączona została z tradycyjną konstrukcją. O wstęp do artykułu poprosiliśmy Jana Karpiela-Bułeckę jr., któremu sposób myślenia o architekturze reprezentowany przez Stanisława Karpiela, nota bene jego krewnego, jest bardzo bliski.

zawód architekt

Lubię skupić się na rzeczach drobnych, na banalnościach ukrywających tajemnice. Nie mam drive’u na projektowanie filharmonii. O powodach bycia architektem, projektowaniu obiektów tymczasowych i prefabrykacji z Jakubem Szczęsnym rozmawia Maja Mozga-Górecka.

Szukasz innych wydań ?

Sprawdź archiwum