Rozmowa z Marcinem Majorem współautorem apartamentowca Marina III
Każdy trudny temat rzucamy pracowni na pożarcie. Robimy burzę mózgów. Każdy może zabrać głos, włącznie z osobami, które nie są architektami – o kulisach realizacji Mariny III, skomplikowanych modernizacjach oraz trudnościach związanych z rozbudową zabytków z Marcinem Majorem rozmawia Maja Mozga-Górecka.
Jak doszło do realizacji Mariny III? Pana pracownia nie brała udziału w konkursie, wygrał go kto inny.
Konkurs miał charakter studialny, przede wszystkim urbanistyczny, jego celem było utworzenie planu miejscowego dla wskazanej działki. Tamizo, które w konkursie otrzymało równorzędną pierwszą nagrodę, zaproponowało, by postawić dwa budynki zamiast jednego i pomiędzy nimi uzyskać widok na zabytkową wieżę Uniwersytetu Wrocławskiego. To była największa wartość tego konkursu. Ze względu na trudność tematu inwestor zdecydował się zaangażować lokalnych architektów i dlatego zwrócił się do nas. Przez pierwszy rok pracowaliśmy wspólnie z Biurem Rozwoju Miasta nad planem miejscowym. Jak już doszliśmy do etapu koncepcji, zaprosiliśmy do współpracy Mateusza Stolarskiego z Tamizo. Pozostając autorami projektu, w pełni uszanowaliśmy pomysł urbanistyczny, jaki łódzka pracownia miała na to miejsce.
