Nowa biblioteka w Starym Sączu

2018-11-05 14:37 Tekst: Dawid Hajok
Nowa biblioteka w Starym Sączu
Autor: archiwum serwisu Obszerny program funkcjonalny instytucji spowodował, że budynek wymagał znaczącej rozbudowy, która dotyczyła głównie tylnej części budynku; duże, rozsuwane przeszklenia na parterze kadrują widoki na otaczający ogród; Fot. Maciej Jeżyk

Willa, która została wzniesiona na początku XX wieku dla miejscowego adwokata Edwarda Seuchtera, została rozbudowana na potrzeby obszernego programu funkcjonalnego biblioteki. Po remoncie zabytek prezentuje architekturę współczesną, gościnną i otwartą na otoczenie – pisze Dawid Hajok.

Stary Sącz, zabudowany w dużej mierze pozostałościami średniowiecznej architektury, tworzy wyjątkowy rezerwat urbanistyczny. Skromne domy parterowe w układzie pierzejowym podkreślają czytelną siatkę wąskich uliczek, których kompozycja oparta jest na prawie magdeburskim. Wszystko to sprawia, że przyjeżdżając w to miejsce mamy wrażenie, jakby czas się zatrzymał. Byłaby to jednak tyleż krzywdząca, co pobieżna ocena. Bowiem za sprawą wyjątkowo śmiałych i świadomych decyzji władz gminy, z roku na rok przybywa w Starym Sączu nowych, udanych inwestycji, wpisujących się w kontekst miejsca. Wystarczy wymienić platformę widokową w Woli Kroguleckiej czy enklawę przyrodniczą Bobrowisko w dolinie Dunajca i Popradu („A-m” 10/18). Kolejny to budynek Powiatowej i Miejsko- Gminnej Biblioteki Publicznej im. Wiktora Bazielicha. Wszystkie zostały uhonorowane Nagrodą Województwa Małopolskiego im. Stanisława Witkiewicza, która jest przyznawana najlepszym, współczesnym realizacjom architektonicznym, sprzyjającym ochronie i kształtowaniu krajobrazu kulturowego Małopolski. Wszystkie trzy obiekty powstały również dzięki współpracy dynamicznego burmistrza Jacka Lelka z pracownią 55 Architekci z Limanowej. Nowa siedziba biblioteki mieści się w willi, która została wzniesiona na początku XX wieku dla miejscowego adwokata Edwarda Seuchtera. Po remoncie zabytek prezentuje architekturę współczesną, gościnną i otwartą na otoczenie. Obszerny program funkcjonalny nowej instytucji spowodował, że budynek wymagał znaczącej rozbudowy, która dotyczyła głównie jego tylnej części. Fasada nie zmieniła kształtu, została za to starannie odrestaurowana.

Szukasz innych wydań ?

Sprawdź archiwum