Projektantka, jak zawsze, niewidoczna: rozmowa z Mią Hipeli
W listopadzie ubiegłego roku ukazała się książka „Architect Elissa Aalto”, pierwsza w Finlandii monografia żony Alvara Aalto, architektki, która prowadziła pracownię jeszcze przez 18 lat po śmierci męża. Z autorką publikacji, Mią Hipeli, rozmawia Maja Mozga-Górecka.
Elissa Aalto pracowała z Alvarem nad wieloma ważnymi projektami i prowadziła studio Aalto, jedno z największych w Finlandii, przez 18 lat po śmierci męża. Dlaczego do tej pory nie było o niej książki?
Elissa przez wiele lat odgrywała kluczową rolę w pracowni architektonicznej Alvara Aalto. Brała udział w konkursach na obiekty kultury jak biblioteki i teatry – w latach 50. i 60. XX wieku wiele ich powstawało w pracowni. Jednak zawsze stała nie tyle w cieniu Alvara, ile nieco z boku. Była bardzo pewną siebie kobietą, a jednak jej imię nie pojawiało się jako kluczowe dla pracowni. Jednym z powodów mógł być jej wiek, była 24 lata młodsza od męża. Może nie potrzebowała, by zwracano na nią wiele uwagi. Pod koniec ubiegłego roku świętowaliśmy stulecie jej urodzin. Dlatego jako Fundacja Alvara Aalto postanowiliśmy przekazać trochę informacji o jej karierze architektki i projektantki. To z naszej strony główny powód, dla którego książka ukazała się właśnie teraz.
