Mamy potencjał – wiedzę, zdolności i umiejętność radzenia sobie na rynku, ale brakuje nam idei i woli działania – tak w 2003 roku stwierdził Krzysztof Mycielski po zakończeniu pierwszej edycji ogólnopolskich konfrontacji młodych architektów Młodzi do Łodzi. 15 lat później młodsze pokolenie stworzyło na kolejnym, trzecim już spotkaniu, Apel Młodej Polskiej Architektury do Środowiska Architektów, w którym głosiło: Czas wymaga od nas powrotu do misyjnej roli architekta. Kilkanaście lat, a między postawami przepaść. Organizowane przez „Architekturę-murator” co 5 lat konfrontacje Młodzi do Łodzi nie tylko integrują środowisko architektoniczne w Polsce, ale pozwalają spojrzeć szerzej na problemy młodych architektów i architektek. Wszystkich projektantów ? 40 zachęcam do udziału, a Czytelników do przyjrzenia się inspirującym sylwetkom współorganizujących spotkanie liderów, które pokażemy w kolejnych numerach „A-m”. W bieżącym – Monika Lemańska, architektka w warszawskiej pracowni WXCA, członkini zarządu warszawskiego oddziału SARP, współzałożycielka Sekcji Młodych OW SARP. Ewa P. Porębska
Relacjonujemy najciekawsze wydarzenia ostatnich miesięcy, tym razem m.in. wyniki XXVI edycji konkursu Polski Cement w Architekturze. Publikujemy też kolejny felieton Balu architektek.
Przegląd najciekawszych projektów i opracowań konkursowych, w tym miesiącu: Grupa 5 Architekci, Medusa Group, MODO Architektura, AKKT, pracownia Tomasza Grębskiego, RS+ Robert Skitek, APA Wojciechowski Architekci.
Recenzujemy najciekawsze publikacje i nowości wydawnicze. W tym miesiącu Zofia Piotrowska omawia książkę „W Przejściu. 43 teksty o architekturze i dobrej przestrzeni” pod redakcją Doroty Leśniak-Rychlak i Marcina Wichy, a Karolina Matysiak zbiór reportaży Mirona Białoszewskiego „Na każdym rogu ta sama truskawka. 1946-1950”.
W listopadzie ubiegłego roku ukazała się książka „Architect Elissa Aalto”, pierwsza w Finlandii monografia żony Alvara Aalto, architektki, która prowadziła pracownię jeszcze przez 18 lat po śmierci męża. Z autorką publikacji, Mią Hipeli, rozmawia Maja Mozga-Górecka.
Podczas uroczystej gali w siedzibie Agory przy ul. Czerskiej w Warszawie ogłoszono wyniki najnowszej edycji konkursu „Zaprojektowane po Ludzku". Jury z udziałem m.in. Agaty Twardoch, Agnieszki Labus i Zygmunta Borawskiego wybrało miejsca, przestrzenie publiczne i inicjatywy, dzięki którym nasze miasta stają się bardziej przyjazne.
Choć realizacja od początku budziła kontrowersje ze względu na wysokość wieży, która jest reklamowana jako najwyższy budynek w Unii Europejskiej, to kompleks wypełnił jednak wieloletnią pustkę przestrzenną – piszą Agnieszka Kalinowska-Sołtys, Grzegorz Buczek, Mikołaj Gomółka o realizacjach pracowni Foster + Partners i HRA Architekci [DODATKOWE ZDJĘCIA].
Budynek wydaje się być prosty i oczywisty w swoich rozwiązaniach. Całość sprawia wrażenie, że jest dokładnie tak, jak powinno być – o projekcie pracowni Orłowski, Szymański-Architekci pisze Marek Sietnicki [W WYDANIU CYFROWYM DODATKOWE ZDJĘCIA].
Architektura budynku jest odzwierciedleniem modułowej struktury mieszkań oraz ich nietypowego na rynku warszawskim dwupoziomowego układu – pisze Krzysztof Mycielski o projekcie autorstwa Pole Architekci.
Ta ciekawa wizualnie i funkcjonalnie realizacja wypełniła pustkę po wyburzonej kamienicy, podejmując próbę uzdrowienia życia w mieście – projekt pracowni architektury krajobrazu Anna Becker projektzieleni.pl opisuje Ryszard Nakonieczny.
Pawilony zostały wzniesione z bezpośrednim udziałem inwestorów, są efektem ich pasji i wyznawanej filozofii, w której dużą rolę odgrywa natura – o realizacji projektu pracowni Mili Młodzi Ludzie pisze Agnieszka Rumież.
Punktem wyjścia dla projektu siedziby firmy były rosnące na terenie działki kępki brzóz, które architekci postanowili zachować, a także wyeksponować – Jerzy S. Majewski komentuje nową realizację autorstwa pracowni James & Mau Arquitectura [W WYDANIU CYFROWYM WIĘCEJ ZDJĘĆ].
Zastosowanie technologii CLT w tym przypadku było bardzo innowacyjne, ponieważ taki sposób kształtowania elementów wygiętych nie istniał jeszcze w momencie tworzenia koncepcji – realizację projektu Studia Prech omawia Wiktor Kowalski [WIĘCEJ ZDJĘĆ W WYDANIU CYFROWYM].
O znaczeniu przestrzeni – w teorii i praktyce – pisze dr Iwona Wilczek z Katedry Architektury i Urbanistyki Wydziału Budownictwa i Architektury na Politechnice Opolskiej.
O poszukiwaniu optymistycznych scenariuszy dla architektury i planowania w kontekście ich wpływu na środowisko rozmawiamy z Kacprem Kępińskim i Adrianem Krężlikiem – kuratorami wystawy Antropocen, która po prezentacji w warszawskim Zodiaku od 23 marca będzie dostępna w Muzeum Architektury we Wrocławiu
O szansach, jakie daje młodym architektom praca w dużej pracowni, działalności w Oddziale Warszawskiego Stowarzyszenia Architektów Polskich, a także o wyzwaniach i sukcesach rozmawiamy z Moniką Lemańską z pracowni WXCA.
Budynek ukształtowano poprzez modyfikację kubatury typowych obiektów z wielkiej płyty, stanowiących bezpośredni kontekst, i nadanie im wyjątkowości oraz cech architektonicznego „superbohatera” – o powstawaniu apartamentowca pisze autor projektu, Maciej Franta [W WYDANIU CYFROWYM WIĘCEJ ZDJĘĆ Z BUDOWY].
Nowe produkty i specjalistyczne technologie dla architektów
Oświetlenie jak dzieła sztuki – do przestrzeni publicznych oraz prywatnych
Prezentujemy drugi odcinek cyklu z praktycznymi poradami dotyczącymi możliwości budowania kariery architekta w Stanach Zjednoczonych.
W tym wydaniu naszego cyklu przypominamy artykuł opisujący projekt System Orientacji w Miastach, który w 1983 roku zwyciężył w międzynarodowym konkursie „Projektowanie dla społeczeństwa”. O współczesny komentarz poprosiliśmy Jerzego Porębskiego, współautora nagrodzonej koncepcji.
Nie lubię tłoku i small talku, można funkcjonować inaczej
Szukasz innych wydań ?
Sprawdź archiwum