O konstrukcji nowej wrocławskiej szkoły Juliusz Erdman
Konstrukcję budynku zaprojektowano w technologii żelbetowej monolitycznej z wyjątkiem stropu sali gimnastycznej, rozwiązanego w konstrukcji zespolonej stalowo-żelbetowej. Stateczność zapewniają żelbetowe trzony komunikacyjne, połączone w sposób monolityczny z tarczą stropową. Dodatkowym usztywnieniem są poprzeczne oraz podłużne ściany żelbetowe – pisze architekt prowadzący Juliusz Erdman.
Konstrukcję budynku zaprojektowano w technologii żelbetowej monolitycznej z wyjątkiem stropu sali gimnastycznej, rozwiązanego w konstrukcji zespolonej stalowo-żelbetowej. Stateczność zapewniają żelbetowe trzony komunikacyjne, połączone w sposób monolityczny z tarczą stropową. Dodatkowym usztywnieniem są poprzeczne oraz podłużne ściany żelbetowe. Ze względu na swoje rozmiary, obiekt podzielony jest na trzy segmenty, oddzielone dylatacjami. Główny układ nośny „kostek”, mieszczących poszczególne pracownie, stanowią boczne oraz środkowe ściany żelbetowe pracujące jako tarcze, zakotwione w konstrukcji budynku i wyprowadzone wspornikowo 5 m poza obrys ściany zewnętrznej.
