Architektura jest najważniejsza. Rozmowy drugie
Ewa Mańkowska-Grin pyta o jakość otaczającego nas środowiska i komfort życia. Jej rozmówcy zwracają natomiast na ogół uwagę na aspekty przestrzenne. Mimo iż ich głosy brzmią podobnie, a konstatacje są zbliżone, nie brak w książce zaskakujących sądów, jak choćby opinia Kuby Snopka o Kopenhadze, powszechnie uważanej za wzór godny naśladowania. Jeszcze bardziej zaskakująca czy wręcz mało zrozumiała (być może świadczy to o naszym męskim/fallicznym postrzeganiu rzeczywistości) jest opinia profesor Leśniakowskiej o miesięczniku „Architektura-murator”, określonym w rozmowie jako klasyczny męski żurnal naśladujący inne tego typu wydawnictwa – recenzja Piotra Lewickiego i Kazimierza Łataka.
W trzecim tomie z serii Architektura jest najważniejsza, powstałej dla upamiętnienia zmarłego w 2012 roku profesora WA PK Tomasza Mańkowskiego, Ewa Mańkowska-Grin – córka profesora, malarka i właścicielka wydawnictwa EMG – zaprosiła do rozmowy historyków sztuki i krytyków architektury. Publikacja zawiera osiem wywiadów: z Martą Leśniakowską, Małgorzatą Omilanowską, Grzegorzem Piątkiem, Jackiem Purchlą, Romanem Rutkowskim, Kubą Snopkiem, Andrzejem Szczerskim i Martą Anną Urbańską. Przebieg każdej z rozmów jest nieco inny, aczkolwiek ich wspólną osią pozostaje pytanie, które Ewa Mańkowska-Grin zadaje wszystkim swoim interlokutorom – jak oceniają kondycję polskich miast, czy szerzej – krajobrazu i przestrzeni w Polsce.
