Teatr Wielki w Kantonie
Charakterystyczna fasada, nawiązująca formą do tkaniny z chińskim haftem, została wykonana z trójkątnych paneli z perforowanej i pełnej blachy aluminiowej. O realizacji Steven Chilton Architects pisze Radosław Stach.
Z uwagi na pojawiające się coraz częściej koncepcje architektoniczne oraz manifesty dotyczące świadomego wykorzystywania materiałów, można odnieść wrażenie, że architektura jest już na skraju okresu geometryczno-centrycznego, w którym to forma ma pierwszorzędne znaczenie w kształtowaniu nowych budynków. Z tej perspektywy realizacja efektownej bryły Teatru Wielkiego w Kantonie w Chinach, autorstwa pracowni Steven Chilton Architects (SCA), wydaje się przykładem przestarzałej koncepcji, pomimo ukończenia jej realizacji w 2021 roku. Zważywszy na zmieniającą się politykę władz Chińskiej Republiki Ludowej w kwestii finansowania projektów publicznych, jest to być może jeden z ostatnich przykładów tego typu rozwiązań architektonicznych. Jesienią 2014 roku prezydent Chin Xi Jinping jednoznacznie zadeklarował koniec finansowania publicznego budynków, których forma mocno odbiega od standardów. W 2020 ta sama władza zadeklarowała również dążenie do zeroemisyjności państwa chińskiego do roku 2050.
