Co zdarzy się z naszym otoczeniem w przyszłości? Jak będzie wyglądać za 50 lat architektura? Możliwe, że place, parki, przejścia, osiedla nie tylko będą ogrodzone, ale ktoś wpadnie na pomysł, że trzeba płacić myto (Olga Drenda). Co z fasadami banalnych budynków? Można by na przykład udawać, że znajduje się tam las. Albo wodospad. Albo wodospad z lasem i orłem (Łukasz Orbitowski). A może wszędzie będą drzewa? Niech zakłócają osie widokowe, zasłaniają okna, zabierają miejsca do parkowania (Adam Robiński). A może hałas miasta będzie zastąpiony gwarem ptaków (Łukasz Wojciechowski). Czy to nie znamienne, że zapytani w tym numerze „Architektury” o daleką przyszłość antropolożka, filozof, dziennikarz i architekt odnoszą wizje do świata natury? Wszyscy potrzebujemy do niej powrotu.
Ewa P. Porębska
Najciekawsze wydarzenia nadchodzących miesięcy – m.in. wystawa na 30-lecie Jemsów, Jadwiga Grabowska-Hawrylak w Nowym Jorku i Subiektywny atlas architektury Nicolasa Grospierra.
Najciekawsze wydarzenia architektoniczne ostatnich miesięcy: Justyna Swoszowska recenzuje najnowszą wystawę w Muzeum Miejskim w Tychach, a my recenzujemy raport Narodowego Centrum Kultury poświęcony świadomości architektonicznej Polaków.
Przegląd najnowszych projektów i koncepcji konkursowych: Nizio Design International, Marcin Kwietowicz i Michał Sikorski, Dziewoński Łukaszewicz Architekci, ch+ architekci, Arquitectonica, medusagroup i Proarchitektura.
Recenzujemy najciekawsze niedawno wydane książki o architekturze. W tym numerze: „Four Walls and a Roof” Reiniera de Graafa, „Vladimír Dedeček. Interpretácie architektonického diela” pod redakcją Moniki Mitášovej, „Architektura w Polsce 1945-1989” Anny Cymer „Budapeszt 1900” Johna Lukacsa oraz „An Unfinished Encyclopedia of Scale Figures Without Architecture” i „Plany Warszawy. Magazyn Architekta Miasta”.
Tym razem robimy Krok w przyszłość z antropolożką, pisarzem, dziennikarzem i architektem, którzy specjalnie dla nas przelali na papier swoje refleksje i przewidywania. O tym, jak zmieni się polska architektura i krajobraz w ciągu 50 lat piszą Olga Drenda, Łukasz Orbitowski, Adam Robiński i Łukasz Wojciechowski.
Moskiewski projekt Moja ulica oraz program Przestrzenie publiczne dla 40 miast Rosji to inicjatywy dotyczące przekształceń przestrzeni publicznych na niewyobrażalną dla Europy skalę. Strelka KB jako instytucja odpowiedzialna za tak wielki program wydaje się mieć niezwykłą moc sprawczą, a przede wszystkim władzę – pisze Ewa P. Porębska. W numerze także wypowiedź Denisa Leontiewa, współzałożyciela Strelki KB, i krótki przegląd projektów zrealizowanych przez tę organizację.
Czas, w którym nieustająco ewoluowały oczekiwania wobec architektury, był też czasem zmiany oczekiwań wobec związanych z architekturą mediów. Spojrzenie autorytetów było coraz mocniej wypierane przez krytyczną analizę architektury przez jej bezpośrednich użytkowników. Tak, dziś ciągle pozostaje miejsce na profesjonalną ocenę architektury, ale krytyka staje się coraz bardziej wielowątkowa – pisze Ewa P. Porębska.
Architekci wykorzystali motyw kwadrantu, przyrządu służącego do wyznaczania pozycji gwiazd. Dzięki temu część budynku reaguje na słońce i podąża za nim, regulując ilość światła wpadającego do wnętrza – o nowoczesnym i minimalistycznym domu jednorodzinnym z ruchomym skrzydłem piszą Marcin Szczelina i Tadeáš Goryczka. W numerze także wypowiedź autora obiektu Roberta Koniecznego.
U podstaw projektu leżało przekonanie, iż architektura oprócz odpowiadania na pragmatyczne potrzeby człowieka oddziałuje jednocześnie na jego emocje i ducha, a skromna przestrzeń może wspomagać kontemplację i modlitwę – o modernizacji i rozbudowie klasztoru Sióstr Franciszkanek Szpitalnych piszą Antoni Domicz i Justyna Swoszowska.
Bryła obiektu o przeszklonych elewacjach doskonale wtapia się w zieleń sąsiedniego parku. To jedno z najlepszych tego rodzaju rozwiązań przestrzennych, zrealizowanych w ostatnich latach w podwarszawskich miejscowościach – pisze Jerzy S. Majewski.
Wbrew wyobrażeniom o architekturze przemysłowej najważniejszą inspiracją dla projektantów stała się natura. Wątek mazurskiej zieleni, drewna oraz kamieni przewija się w każdym detalu w sposób subtelny i nowoczesny – pisze Jerzy S. Majewski.
Kiedy 50 lat temu w zachodniopomorskiej wsi pojawił się zakład produkcyjny, centralny plac zaczął pełnić rolę głównie dojazdową i parkingową. Dzięki modernizacji została mu przywrócona dawna funkcja społeczna – pisze Katarzyna Gucałło.
Ekspozycja otworzona w 150. rocznicę urodzin artysty stanowi uzupełnienie i zwieńczenie wcześniejszej wystawy, to połączenie historycznych kanonów bibliotecznych ze współczesną estetyką, próba ubrania słów w przestrzeń – piszą Piotr Lewicki i Kazimierz Łatak.
Najciekawsze zagadnienie techniczne: zadaszenie o rozpiętości 45 metrów, wykonane bez wewnętrznych wsporników, składające się z trzech warstw cegieł, każda o grubości 20 mm. Nową realizację pracowni Sameep Padora & Associates analizuje Radosław Stach.
Biurowiec powstaje w historycznej części miasta dlatego podczas jego realizacji należało przeprowadzić kompleksowe badania archeologiczno-architektoniczne, jedne z największych wykopalisk w ostatnich latach we Wrocławiu – piszą Zbigniew Maćków i Michał Zawadzki, autorzy budynku zlokalizowanego w obrębie zabytkowego kwartału ulic Starego Miasta.
Przestrzenie wystawiennicze i muzealne. Meble, oświetlenie, wykończenie ścian i podłóg.
Nowe produkty i specjalistyczne technologie dla architektów
Dla mnie w budynku najważniejsze jest to, co on wywołuje w ludziach, możliwości, jakie daje. Chęć do spotkań może być jedną z takich rzeczy. Ale żeby wspólnota była dobra, musi też istnieć dobry indywidualizm – o minimalizmie w architekturze sakralnej, projektowaniu w oparciu o konsultacje społeczne oraz potrzebie prywatności w przestrzeni z Józefem Franczokiem rozmawia Maja Mozga-Górecka.
Szukasz innych wydań ?
Sprawdź archiwum