Muzeum Wojska Polskiego
Charakterystycznym elementem budynku jest fasada wykonana z betonu architektonicznego barwionego w masie na ceglasty kolor, z przestrzennym wzorem – szewronem – występującym, zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz. O wyzwaniach związanych z realizacją pisze Paweł Wolanin.
Historia budynku
Muzeum Wojska Polskiego, obchodzące w tym roku 100 lat działalności, wkrótce przeniesie się do nowej siedziby zlokalizowanej na terenie Cytadeli Warszawskiej. Powstający tam kompleks muzealny realizowany jest na podstawie koncepcji architektoniczno-urbanistycznej pracowni WXCA wyłonionej w konkursie w 2009 roku. Projekt polega m.in. na odtworzeniu dawnego układu urbanistycznego koszar Gwardii Pieszej oraz skupieniu budynku głównego i dwóch flankujących go pawilonów wystawowych wokół placu Gwardii. Założenie urbanistyczne pozostało aktualne, ale rozwiązania architektoniczne uległy weryfikacji. Zmieniono strukturę funkcjonalną, m.in. za sprawą przeniesienia na teren Cytadeli Muzeum Historii Polski, które zajmie budynek główny. Pawilony podniesione do rangi pełnoprawnych budynków będą przeznaczone dla Muzeum Wojska Polskiego. Budynek południowy MWP będzie charakteryzował się monumentalnością określoną w przestrzeni płaszczyznami ścian, tworzącymi spójną kompozycję ośmiu bloków funkcjonalnych, spiętych masywem dachu. Pięć z nich zajmie ekspozycja o łącznej powierzchni prawie 6 tys. m2. Zaplanowano tu również blok z salą audiowizualną, którą można będzie wykorzystywać niezależnie od ekspozycji. Całość dopełnia blok usługowo-biurowy i techniczno-magazynowy.