Muzeum Akademii Filmowej / LA
Wyzwaniem był projekt konstrukcji budynku sferycznego. Sposób ukształtowania obiektu musiał zapewnić mu ochronę przed ewentualnymi wstrząsami podczas trzęsienia ziemi – o realizacji Renzo Piano Building Workshop pisze Wiktor Kowalski [W WYDANIU CYFROWYM DODATKOWE ZDJĘCIA, SZKICE I FILM Z BUDOWY].
Tegoroczna jesień rozpieszcza kinomaniaków, a zwłaszcza fanów hollywoodzkich produkcji. Niezależnie od gustów filmowych dziełom tym nie można odmówić rozmachu, a budżety mierzone już nie w dziesiątkach, lecz setkach milionów dolarów sprawiają, że nie da się przejść obok nich obojętnie. Nie inaczej było z najnowszą częścią przygód brytyjskiego superszpiega Nie czas umierać, której produkcja pochłonęła 250 mln dolarów, a promocja – kolejne 100 mln. Jednak aby wydać prawdziwą ucztę dla wielbicieli amerykańskich filmów potrzeba kwoty jeszcze większej. Na 482 mln dolarów określono całkowity budżet potrzebny na realizację, otwartego dla zwiedzających 30 września, Muzeum Akademii Filmowej w Los Angeles. Zaprojektowane przez zdobywcę nagrody Pritzkera włoskiego architekta Renzo Piano, muzeum mierzy 28 tys. m2 rozłożonych na siedmiu kondygnacjach. Dzięki renowacji i rozbudowie budynku May Company – dawnego centrum handlowego z 1939 roku – powstało ponad 4,5 tys. m2 przestrzeni wystawowych, dwie sale kinowe, pracownie konserwatorskie, sklepy, restauracja, sale edukacyjne i taras na dachu, z którego rozpościera się widok na wzgórza Hollywood. Kompleks składa się z dwóch budynków połączonych dwukondygnacyjnym podziemiem. Zwiedzający muzeum mogą poczuć się jak na planie filmowym, obcując z rekwizytami z wielu kultowych produkcji (wśród nich nie mogło zabraknąć atrapy rekina z filmu Szczęki Stevena Spielberga z 1975 roku), lub poczuć się jak uczestnicy gali oskarowej, której poświęcona jest osobna sala. O doznania zwiedzających zadbał interdyscyplinarny zespół architektów i projektantów z pracowni wHY, która odpowiadała za projekt wystawy.
Czytaj też: Siedziba Intesa Sanpaolo w Turynie |
