Biały Dom na Bielanach w Warszawie
Projekt wchodzi w dialog z osiedlem Wrzeciono. Łukowa linia zabudowy powtarza geometrię ulicy i podkreśla lokalne centrum — pawilon handlowy z 1966 roku, zrealizowany na planie koła
Osiedle Wrzeciono powstało jako zaplecze mieszkaniowe dla pracowników Huty Warszawa, według projektu Stefana Deubla i Lecha Zaborskiego. Była to inwestycja Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej oraz Huty Warszawa. Pod osiedle przeznaczono rozległy teren dawnego wojskowego Lotniska Młociny, na obszarze włączonym w granice administracyjne Warszawy w 1951 roku. Projekt z początku lat 60. XX wieku (początek budowy to rok 1962) uosabia ducha czasów — to przykład powojennego modernizmu, budynki są luźno rozmieszczone w zieleni, o powtarzalnym układzie, zorientowane w kierunku odchylonym o kilkanaście stopni od osi północ-południe. W tej części osiedla domy wzniesiono jeszcze w technologii ramy H, kolejne zdominowała już wielka płyta. Dalsze losy wpisują się w historię wielu innych osiedli tego typu w Warszawie i w całym kraju: początkowy rozmach zderzał się z trudnościami realizacyjnymi i ekonomicznymi, a program usługowy, oświatowy i rekreacyjny pozostał w większości jedynie w sferze projektów i wizji. Po ponad 50-ciu latach osiedle jest zagrożone przestrzenną, funkcjonalną i techniczną degradacją.