Luksus w architekturze
Nieoczywista natura współczesnego luksusu to świetny pretekst do rozmowy o społeczeństwie, aspiracjach i architekturze, która ma je wyrażać. Jak dziś wyobrażamy sobie luksusową architekturę? Co chcemy mieć? Czego doświadczyć? Co przez to pokazać?
Luksus stał się niezwykle przewrotnym pojęciem. W świecie nadmiaru, nieograniczonej konsumpcji i błyskawicznego dostępu do wszelkich dóbr traci swój powab materialnej ekskluzywności. W kontekście licznych kryzysów, niepokojów i nierówności musi zaś odejść od ostentacyjnego podkreślania uprzywilejowania. Wciąż ma jednak ambicję, by zachwycać, dominować nasze aspiracje oraz drogo się sprzedać. I mimo zmieniających się okoliczności – działa. Przyciąga uwagę, wzbudza pożądanie, kreuje dążenia, kształtuje rzeczywistość. Na dobre i na złe.
Zmienność definicji luksusu szczególnie wyraźnie widać w architekturze. Niezliczone historyczne i współczesne pałace, rezydencje, kościoły, ogrody, hotele, wille, apartamentowce, a nawet biurowce pomagają nam zrozumieć materialny ślad społecznych aspiracji i chęci podkreślenia statusu. Dziś nasze poszukiwania kierują się w stronę doświadczenia – przyjemności płynącej zarówno ze sposobu zaprojektowania przestrzeni, jak i towarzyszących jej usług. Do tego dochodzi opowieść. Narracja, która poszerza sens tego, co posiadamy. Potwierdzenie słuszności naszych wyborów i aspiracji.
I to właśnie stanowi niezwykle ciekawe wyzwanie dla architektury. Jak zaprojektować współczesny luksus? Jak pogodzić aktualne mody i trendy z uniwersalnymi zasadami? Czy to odpowiednie zajęcie dla architekta świadomego swojej społecznej roli? W jaki sposób znaleźć właściwy balans między często sprzecznymi wartościami i potrzebami? Zapraszamy do lektury i dyskusji.
Partnerem Kontekstów w tym wydaniu „ A-m” jest: